Honden kunnen ook DNA ruiken
Een onderzoeksproject van de Universiteit van Leipzig gaat in op de vraag hoe betrouwbaar speurhonden (mantrailing) het individuele geurspoor van een persoon kunnen volgen onder echte operationele omstandigheden van de politie. En de resultaten zijn er van het mantrailingproject van het Institute of Legal Medicine en het College of Saxon Police (FH). Er kon voor de eerste keer worden aangetoond dat naast geïsoleerd speeksel ook geïsoleerd DNA uit bloed geschikt is als belangrijke stimulans voor de opname van een reukspoor door honden.
Bij mantrailing gebruiken speciaal getrainde politiehonden een uniek geurpad om te zoeken naar de persoon bij wie het past. In dit onderzoek slagen de honden met vlag en wimpel: In een totaal van 675 testsituaties konden politiehonden het correcte geurspoor met een specificiteit van 0,97 en een gevoeligheid van 0,98 registreren en volgen.
Om de betrouwbaarheid van de resultaten te beschrijven, werd gebruik gemaakt van de zogenaamde testgevoeligheid en testspecificiteit die bekend is uit de medische diagnostiek. Enkele positieve resultaten, dus als de hond de juiste geurtrack oppikt, worden deze opgeteld bij de som. Resultaat van de testgevoeligheid: in 98 procent van de gevallen werd het reukspoor herkend door de honden.
De onderzoekers hebben DNA uit bloed gehaald. "In totaal werd bij zeven proefpersonen elk 100 milliliter bloed afgenomen door venapunctie en werd het DNA geïsoleerd", legt Dr. Carsten Babian van het Instituut voor juridische geneeskunde van de medische faculteit van de universiteit van Leipzig uit. Daarna werden de DNA-monsters onder steriele omstandigheden op piepschuim stroken aangebracht en gedroogd. Om de essentiële invloed van het DNA als een belangrijke stimulus voor de honden te controleren, werden extra negatieve proefmonsters uitgevoerd waarin geen DNA aanwezig was.
Achtergrond van het onderzoek is de legale bruikbaarheid van het zoeken naar aanwijzingen door de honden door de rechterlijke macht. Tot nu toe zijn er veel vragen gerezen over de vraag of de resultaten van het gebruik van mantrailing voor de rechtbank kunnen worden gebruikt. De resultaten van het onderzoek laten nu zien dat enerzijds de individuele geur wordt opgespoord en anderzijds dat de afwezigheid van de geur van het individu wordt herkend. "Al met al is het reukbewijs een waardevolle aanvulling op de onderzoeksresultaten", zegt politiedirecteur Leif Woidtke van de politiehogerschool in Saksen.
Het Instituut voor Juridische Geneeskunde van de Medische Faculteit van de Universiteit van Leipzig is verantwoordelijk voor alle gevallen van geweld (verkeersongevallen, moorden, huiselijk geweld, kindermishandeling) en externe invloeden (elektriciteit, warmte / koude, water). Alleen al in 2016 werden meer dan 700 secties uitgevoerd. Als belangrijk aanspreekpunt voor rechtbanken en openbare aanklagers, verzorgt het instituut ook de opleiding en bijscholing van politieambtenaren, politiestudenten en artsen van andere disciplines. Het mantrailing-onderzoeksproject startte in 2014.
bron