Apenpokkenvirus nu ook bij honden
Na de tientallen berichten van honden -en katten- die COVID opliepen was het eigenlijk een kwestie van afwachten tot er ook een hond met apenpokken werd gevonden.
e media springen er dan ook gretig op in. Want in Frankrijk, iets preciezer in Parijs, is een hond besmet geraakt met het apenpokkenvirus, een oorspronkelijk uit Afrika afkomstig virus dat sinds enkele maanden aan een tour door europa, en de VS, bezig lijkt te zijn. Het gaat dan om het apenpokkenvirus Clade IIb.
Apenpokken is een zeldzame ziekte die wordt veroorzaakt door infectie met het virus. Het virus maakt deel uit van dezelfde familie van virussen als variola-virus, het virus dat pokken veroorzaakt. De symptomen van apenpokken zijn vergelijkbaar met de symptomen van pokken, maar zijn milder en apenpokken is zelden dodelijk. Apenpokken zijn niet gerelateerd aan waterpokken.
Het virus werd ontdekt in 1958 toen zich twee uitbraken van een pokkenachtige ziekte voordeden in apenkolonies die voor onderzoek werden gehouden. Ondanks dat het "apenpokken" wordt genoemd, blijft de bron van de ziekte onbekend. Afrikaanse knaagdieren en niet-menselijke primaten (zoals apen) kunnen het virus echter herbergen en mensen infecteren.
Het eerste menselijke geval van apenpokken werd geregistreerd in 1970. Vóór de uitbraak van 2022 waren apenpokken gemeld bij mensen in verschillende Centraal- en West-Afrikaanse landen. Voorheen waren bijna alle gevallen van apenpokken bij mensen buiten Afrika gekoppeld aan internationale reizen naar landen waar de ziekte vaak voorkomt of door geïmporteerde dieren. Deze gevallen deden zich voor op meerdere continenten. (Bron: CDC)
Het virus valt niet onder de seksueel overdraagbare ziektes (SOA’s), maar wordt via lichaamsvloeistoffen overgedragen. Omdat de laatste uitbraak begon bij overwegend homosexuele mannen wordt de associatie met een SOA vaak gelegd, maar iedereen kan het simpelweg krijgen door contact met lichaamsvloeistoffen (niezen, bloed, speeksel) van een besmet persoon.
Bij honden was het virus niet eerder aangetroffen, al is bekend dat behalve apen en knaagdieren ook andere dieren het virus konden oplopen.
In het onderhavige geval in Frankrijk ging het om twee mannen die samenwoonden, maar wel wisselende contacten onderhielden. De hond, een Italiaans windhondje, woonde bij de mannen en sliep in het gezamenlijke bed. Mogelijk heeft het dier daar het virus opgelopen. In tegenstelling tot veruit de meeste COVID-gevallen bij honden, waar alleen de aanwezigheid van het virus bij de hond werd vastgesteld, zonder dat er klachten waren, is in dit geval de hond wel degelijk ziek geworden. Er verschenen diverse tekenen op de huid dat ook de hond daadwerkelijk de apenpokken had. De hond is overigens nadat deze tekenen zich voordeden niet meer met andere honden -of mensen- in contact geweest.
Vooralsnog is onbekend hoe het met de hond gaat. Wel concluderen de onderzoekers die de zaak via het gezaghebbende blad “The Lancet” openbaar maakten, dat apenpokken een echte ziekte is voor honden: “Gezien de huid- en slijmvlieslaesies van de hond, evenals de positieve PCR-resultaten van het apenpokkenvirus van anale en orale uitstrijkjes, veronderstellen we een echte hondenziekte, niet een eenvoudig dragerschap van het virus door nauw contact met mensen of overdracht via de lucht (of beide). Onze bevindingen zouden moeten leiden tot een debat over de noodzaak om huisdieren te isoleren van individuen die positief zijn voor het apenpokkenvirus.”
Voor zover bekend zijn er geen andere gevallen van zieke honden of katten gemeld.