• Met je pup naar het strand of niet?

Met je pup naar het strand of niet?

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Met je pup naar het strand of niet?

di, 05/04/2021 - 15:57

De zomer laat nog even op zich wachten, maar zodra de zon zich laat zien trekken we graag naar het strand! En ook honden genieten volop van het zand, de zee en de ruimte. Toch is het het benoemen waard dat het strand geen ideale plek is voor pups in de groei.

Het bewegen over het mulle strandzand vraagt veel meer van het lichaam van de pup dan een hardere ondergrond zoals in parken, bossen of gewoon op straat. Zoals we zelf ook merken tijdens een wandeling over het strand, kost voortbewegen in het zand meer spierkracht en energie. Een middag op het strand heeft vooral effect op de gewrichten, en dan met name de groeischijven, van jonge honden. Energie hebben pups op het eerste oog in overvloed, maar de extra belasting op de groeischijven is aan de buitenkant niet zichtbaar. Toch is de invloed groot, mogelijke schade aan de groeischijven zijn blijvend voor het hele leven van de hond.

De ontwikkeling van een jonge hond gaat snel; vanaf de geboorte tot ongeveer 12 tot 24 maanden, afhankelijk van de uiteindelijk grootte van de hond, vindt de lengtegroei plaats. De beenderen bestaan bij een pup voor een aanzienlijk deel uit kraakbeen. Dit is flexibel en maakt groei mogelijk. Naarmate de pup ouder wordt neemt de hoeveelheid kraakbeen af. De kraakbeencellen worden aangemaakt in de groeischijven aan het uiteinde van de botten waar de lengtegroei plaatsvindt. De groeischijven zijn daarom erg belangrijk. Zij reguleren de lengtegroei en schade aan de groeischijven kan de groei ontregelen. Gevolgen kunnen zijn dat de lengtegroei vroegtijdig stopt of juist te lang doorgaat, of de botten onevenredig groeien waardoor vergroeiingen ontstaan. Deze vergroeiingen kunnen op hun beurt weer zorgen voor slijtage aan de gewrichten met pijnklachten tot gevolg. Slijtage aan de gewrichten kan niet genezen worden maar verergert naarmate de hond ouder wordt. We dienen daarom zuinig te zijn op de groeischijven van de hond in deze eerste levensjaren. Voor kleine honden duurt deze cruciale periode tot ze ongeveer 6 á 12 maanden zijn. Bij zeer grote honden is dit zelfs tot 24 maanden.

Schade aan de groeischijven kan ontstaan door verkeerde voeding, castratie (doordat de hormonen die de ontwikkeling aansturen verdwijnen), blessures door een val of botsing, uitglijden of overbelasting. Niet al deze factoren zijn volledig te controleren, een ongeluk zit soms in een klein hoekje. Maar vooral overbelasting van de groeischijven is goed te voorkomen door de eigenaren van een pup. Overgewicht zorgt bijvoorbeeld voor overbelasting omdat er meer druk op de groeischijven rust, maar ook het bewegen in mul zand op het strand heeft een soortgelijk effect. De pup moet extra z’n best doen om zich door het zand te ploegen dat minder weerstand geeft dan een harde ondergrond. Hierdoor worden de groeischijven tijdens een strandwandeling aanzienlijk meer belast dan anders.

Mag een pup dan helemaal niet op het strand komen? Zoals met alles gaat het vooral om een goede balans. Een pup moet gesocialiseerd worden, de kans krijgen om bespiering op te bouwen en toch niet overbelast raken. De beste beweging voor een goede ontwikkeling van de groeischijven is op een niet te zachte ondergrond en bestaat uit rechtlijnige bewegingen in plaats van plotseling draaien, stoppen en weer versnellen. Toch moet een pup ook leren en ontdekken, en vanzelfsprekend gaat dit soms gepaard met spelen en gek doen. Een goede bespiering biedt extra steun aan de gewrichten en helpt zo mee aan een gezond bewegingsapparaat. En bespiering kan alleen ontwikkelen bij voldoende beweging. Ofwel, het is vrijwel onmogelijk om een schema op maat te maken. De leeftijd van de hond, zijn gedrag (en manier van bewegen), de uiteindelijk grootte, z’n gewicht, het heeft allemaal effect. Een bezoek aan het strand hoeft niet problematisch te zijn als men deze balans in de gaten houdt. Besef dat het strand vele malen belastender is voor de spieren en gewrichten en een bezoek daarom minder lang hoeft te duren dan een zelfde activiteit in het bos of een park. Ook is het verstandig om de afstand te beperken tijdens een strandwandeling met een pup. Beter is het om de hond op z’n eigen tempo te laten ontdekken en bewegen.