• Berghond van de Maremmen op de bres voor Buideldas

Berghond van de Maremmen op de bres voor Buideldas

Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

Berghond van de Maremmen op de bres voor Buideldas

ma, 11/21/2016 - 16:20

De Bandicoot, voor de meeste mensen hooguit een herinnering aan een videogame-figuur, Crash Bandicoot. Desondanks is het wel degelijk een bestaand dier, al is het verspreidingsgebied inmiddels klein. De bandicoot, in Nederland bekend onder de naam buideldas, komt nog maar op een paar plekken in Australië voor. Vooral de Eastern barred bandicoot, ooit uitgebreid verspreid over Tasmanië en de zuidaustralische regio Victoria,  wordt met uitsterven bedreigd. In victoria komt hij niet meer vrij levend voor, behalve enkele uitgezette populaties, in Tasmanie nog incidenteel.

Vooral omdat de niet-oorspronkelijke jagers het diertje, ter grootte van een flinke rat, inmiddels genadeloos bejagen. Verwilderde huiskatten en vossen hebben het aantal dieren gedecimeerd. Maar daar moet nu een einde aan komen, en wel met behulp van een onverwachte beschermer. Uit Italie, de Berghond van de Maremmen.

Dit laatste ras, een typische kuddebewaker, staat erom bekend dat ze zich heel goed aan andere dieren hechten, en dan deze ook uitstekend bewaken. Iets wat natuurlijk hun functie als kuddebewaker met zich meebrengt. De hond, een kleine 40 kilo schoon aan de haak en fors qua uiterlijk, blijft onder normale omstandigheden dicht bij de kudde en loopt daar doolopend omheen, om zijn bewakersrol goed aan alle eventuele predatoren te laten zien.  In Australie is het Dr. Linda van Bommel die het project begeleidt. De ecologe heeft diverse onderzoeken met de Berghond van de Maremmen op haar naam staan. Nu onderzoekt ze of -als er dadelijk weer een nieuwe populatie bandicoots in victoria wordt uitgezet, hoe de rol van de Berghond is jegens de vossen en katten.

Eastern barred bandicoot, foto Wikipedia/JJ Harrison (jjharrison89@facebook.com) onder Creative CommonsDaarom worden inmiddels een aantal honden samen met bandicoots grootgebracht. Tegelijk ook met een kleine kudde schapen, want de bandicoot is een nachtdier, solitair en schuw, terwijl de Berghond van de Maremmen vooral een sociaal dier is dat graag meerdere dieren om zich heen heeft. De schapen vervullen daarom zijn sociale behoeftes. Inmiddels blijkt dat de honden ook met de bandicoots kalm blijven en de kleine zoogdieren makkelijk accepteren. Overigens is het niet het eerste Maremmen-project, eerder al bleken de honden ook pinguïns prima te kunne beschermen.( zie video hieronder )

De "National Trust's Mooramong", in de buurt van het plaatsje  Skipton, is een van de drie proefterreinen voor het uitzetten van de bandicoots.  Tiverton Station, in  West Victoria, is een andere plek.

Een van de voordelen van het inzetten van honden is de geringe hoeveelheid extra werk voor boeren. Normaal waren het juist de boeren die de  katten en vossen moesten bejagen om ze uit de buurt van vee te houden, een tijdrovende bezigheid. De honden nemen dit nu over.  Ook giftig aas, dat mogelijk ook normale inheemse dieren kan doden, is lastig te gebruiken.  Dierenvallen lijken vriendelijker, maar als je één vos vangt in de nacht komt de volgende al direct in de ochtend. Een hond, aldus Van Bommel, is 24/7 in dienst en alert.

Als het Maremmen project lukt, is dit een inleiding op een terugplaatsing van meer bedreigde inheemse soorten in Australië


bron

ABC News Australia