Shows, te duur en te veel vriendjespolitiek
Hondenshows, voor velen een bekend begrip. Toch keek iedereen op toen in juni twee shows wegens "onvoldoende" deelname niet doorgingen. De clubmatch van de Noorder Kynologenclub en de "Nationale" moesten zien hoe het aantal exposanten achterbleef. Reden voor Dogzine om te vragen waarom exposanten wegblijven.
Dit artikel is een premium-artikel,beschikbaar voor abonnee's van ons blad en website-abonnee's. Het vervolg van dit artikel kunnen abonnees lezen.
Wilt u toegang, kijk dan hier voor de mogelijkheden
In totaal vulden 193 mensen de online enquête in. Daarbij is niet gekeken of dit representatief is. Het grote merendeel, 73%, heeft het afgelopen jaar tenminste eenmaal een hondenshow als exposant bezocht, dus het gaat hier vooral om mensen die inderdaad showen met de hond(en).
Van de mensen die daadwerkelijk een of meer shows bezocht heeft het afgelopen jaar, geeft 23% aan dit even vaak gedaan te hebben als vorige jaren, 14% ging vaker naar een show, en daarmee geeft 63% van de mensen, bijna 2/3, aan dat ze minder vaak zijn gaan showen. Representatief of niet, het is een teken aan de wand voor organisaties.
Waarom minder
Maar waarom gaan mensen dan minder vaak naar shows? Een keur aan verschillende antwoorden komt voorbij, maar van de 167 antwoorden is iets meer dan de helft duidelijk: "Het inschrjfgeld is te hoog". Ook vinden veel mensen, 13%, dat het showen gewoon minder leuk wordt. Afstanden -Nederland is nu ook weer niet zo groot- zijn nauwelijks een bezwaar. Wel is er veel kritiek op hoe er gekeurd wordt in de open antwoorden. Een kleine bloemlezing:
- Als de personen aan het showriempje belangrijker worden dan de hond die er naast loopt is de lol en vooral de waarde van het hele gebeuren snel verdwenen. Kortom, 1 grote poppenkast.
- Er worden steeds meer veranderingen toegepast, grootste nadeel is dat niemand van hetzelfde ras meer bij elkaar zit! Je bent niet vindbaar meer door andere mensen sinds de benching is opgeheven.
- Het gaat tijdens het showen vaak om vriendjespolitiek en niet over de beste hond of (wat ik het belangrijkste vind) over de gezondheid van de hond.
- Het wordt steeds duurder, allrounders die minimale rapporten opstellen en duidelijk het ras niet kennen, te weinig rasspecialisten, dubbelshows (meer honden op dezelfde dag dus veel te druk, hond vindt drukte in hal niet prettig
- Keurmeesters nemen soms niet eens de moeite om een hond serieus te keuren. Laten afkeur merken. Ik betaal voor de keuring en meen dan dat de keurmeester tijd en ruimte en fatsoen mag investeren in de keuringen.
- Vaak koppenkeuring ipv de hond en veel rancune onder exposanten
Voor mensen die nooit naar hondenshows gaat, gelden veelal dezelfde argumenten, te duur, te veel geroddel en afgunst, niet natuurlijk voor de hond ("te veel getrut aan de hond" aldus een respondent. )
De mensen die wel naar een show gaan hebben daar ook elk hun eigen reden voor. Het merendeel gaat toch of voor het oordeel van de keurmeester, de deskundige die over de eigen hond een oordeel velt (24%), of eerder nog omdat de punten nodig zijn voor het kampioenschap (37%). Een kleine 17% vindt showen gewoon leuk. Een aantal mensen gaat vooral omdat er in het Fokreglement van hun vereniging nu eenmaal staat dat de hond aan een bepaalde beoordeling moet voldoen. En ongeveer 10% gaat voor de contacten met andere fokkers en eigenaren.
Mensen die juist vaker gaan, gaan vooral omdat hun hond gewoon goed presteert, of omdat ze, net als in de vorige vraag, de onderlinge contacten waarderen.
Wat kan beter
Wat moet er dan volgens de respondenten verbeteren? Niet verwonderlijk is dat veel mensen inschrijfgelden graag verlaagd zien, vriendjespolitiek verminderd, en ook is er een duidelijk signaal dat er meer echte rasspecialisten zouden moeten komen als keurmeester. Het gezondheidsaspect, dus meer letten op gezonde honden dan op honden volgens het rasideaal, komt ook regelmatig terug, of op honden die overdreven gegroomed worden "Thuis groomen" zegt tenminste één respondent.
Net als de drukte rondom de ringen en de ruimte in de ringen zelf. "Te klein" is een opmerking die regelmatig terugkomt, en mensen met de grotere rassen vinden al helemaal geen plek meer. Ook de dubbelshows, alle rassen en dan twee dagen, zien veel mensen als gewoon te druk, liever een show over twee dagen verdelen. Ook is er kritiek op de uitlaatplaatsen, vaak te klein en vies. Opvallend ook, de maatregel dat mensen eerder weg mogen mag van een aantal respondenten weer van tafel, zodat het langer druk blijft en de erekeuringen niet voor een vrijwel lege tribune worden gehouden. Met een aanmoediging volgens iemand, meer prijzen die pas na een bepaalde tijd kunnen worden opgehaald. Die rozet of kleine beker komt ook vaker terug, als herinnering aan de show.
Lees ook: World Dog Show 2017 naar Leipzig in November
Wat is er wel goed op shows? Opvallend, een flink aantal mensen is juist blij dat ze al voor 15 uur de hal mogen verlaten en niet hoeven te blijven. "Er is nu geen verplichting meer dat men tot een bepaalde tijd aanwezig moet blijven, dat is een goede verbetering t.o.v. enkele jaren geleden". Ook de shops en stands worden gewaardeerd. En de organisatie van de shows krijgt ook met enige regelmaat een pluim, zeker wat betreft het aangeven van de showtijden. Ook het sociale aspect, de sfeer en het feit dat bezoekers veel verschillende rassen kunnen zien is voor mensen een goede reden voor shows.
Tips
En tips voor de organisatie zijn er voldoende, veel gaan toch ook over dierenwelzijn. zoals meer controle op honden die de hele dag blaffend in hun kennel moeten zitten, het feit dat er nog nooit naar een entingsboekje is gevraagd, honden die manken en toch het BOB halen, en meer controle op double handling. Maar ook:
- keurmeesters die de mooie vrouw met hoogzwangere buik in de ring plaatst terwijl de hond duidelijk geen goede vertegenwoordiger van het ras is berispen
- In de erering winnen nu altijd dezelfde rassen uit dezelfde groepen. Hier moet verandering in komen. Het blikveld moet verruimd worden. In rasgroep zeven wint altijd de setter of de bracco Italiano. Hoe komt dat?
- Het zou fijn zijn als keurmeesters alleen naar de hond zelf kijken en niet naar de persoon er achter. Ook een onervaren handler wil graag dat zijn hond een U krijgt als het exterieur dit verdient en niet dat hij met een ZG de ring uit moet, omdat de handling een beetje knullig verliep, of de onervaren (vaak jonge) hond niet helemaal strak in de pas liep of stond. Ook zou een ruwe handling, het "opstroppen" of hard corrigeren van honden streng aangepakt moeten worden!
- Is en blijft een jurysport die heel erg subjectief is. Wij showen ook veel in voormalige oostbloklanden. Wat ons bezig hield de eerste keer was de angst dat we niets zouden verstaan van bv de speaker in de erering. Niets van dat alles. De speaker meldde alles in de taal van het land maar ook in het Engels. Dan zou je toch verwachten dat dat ook in Nederland kan. Alleen op de Winner gehoord. Ik denk dat er aan het inschrijven van buitenlandse exposanten een hoop te winnen valt in Nederland als je dat hier ook doet. Op zijn minst oproepen voor de erering ook in het Engels. Staat ook een stuk gastvrijer.
- Laat op website duidelijk voor bezoekers zien hoe laat een ras ongeveer gekeurd wordt. Niet alleen bij exposanten info zetten.
- Het mag goedkoper!
- Rvb moet minder shows toestaan en zelf het voorbeeld geven. Tevens centraal inschrijfsysteem en keursysteem.
- Veel organisaties proberen te zoeken naar verbeteringen, bv online catalogus, mening bezoekers vragen, proberen allround dag met demo's etc maken.
- Ga vooral de samenwerking aan met rasverenigingen voor een betere keurmeesterslijst. En vraag de gewone serieuze exposant eens om input (dus niet die showdozen die toch wel overal komen opdagen omdat ze wel winnen omdat zij het riempje vasthebben), dan komt het goed.
- Ringen: niet alleen goede maat maar kijk eens naar de VORM. Veel shows bieden prima formaat ring maar bv lang en smal - niet handig!
- Voor KCM's systeem invoeren waarbij per ras elk jaar wordt vastgesteld - op basis van inschrijvingen op all breed shows het jaar ervoor - hoeveel honden er moeten zijn (bv minimaal 2x het gemiddeld aantal) voor er ook CAC's gegeven mogen worden.
Kortom, veel mensen zijn best geïnteresseerd in shows, maar de prijs en bepaalde zaken rondom de organisatie (drukte) houdt nogal tegen. Dat keurmeesters het vaak "gedaan" hebben is begrijpelijk bij een jurysport, maar de vele opmerkingen over vriendjespolitiek en "altijd dezelfden die winnen" maakt wel dat exposanten op een gegeven moment wegblijven, en dat "nieuwe aanwas" het niet leuk vindt. Showen blijft bestaan, maar een kritisch oog naar hoe, dat kan iedereen best gebruiken. Tenslotte wil niemand zijn met veel moeite georganiseerde show op het laatste moment moeten afzeggen.