Meer uitleg Hoogrisicohondenbrief aan Tweede Kamer
Hoogrisicohonden, hondenshows en doorfokken van rassen, het kwam opnieuw langs in de commissievergadering in de Tweede Kamer vandaag waar de regeringsbrief “Dierenwelzijn” op de agenda stond. Een commissievergadering die nu vooral in het teken van verduidelijking en kleine aanpassingen stond, want het merendeel van de Kamerleden kan zich vinden in de aanpak die Minister Schouten in haar brief, met de op details ingaande vervolgbrieven, heeft aangekondigd. Slechts op details lijken de kamerleden nog te verschillen.
Wel verschafte de minister meer duidelijkheid omtrent haar recente Hoogrisicohondenbrief. Nu werd duidelijk dat er in ieder geval een lijst van hoogrisicohonden komt, gebaseerd op genetische informatie en –zodra die informatie betrouwbaar is verzameld, op basis van daadwerkelijke bijtincidenten. Echter, de educatieve cursus voor houders, de genoemde gedragstest, die zijn niet noodzakelijkerwijs gebonden aan die lijst, maar aan “de combinatie van ras en houder”. Met andere woorden, een labrador in de handen van iemand waar je van kan verwachten dat hij het dier verwaarloost en verkeerd opvoedt kan wel tot de test- en cursusverplichting komen, de zeer verantwoorde houder die zijn HR-hond (met vermelding op de lijst) keurig heeft opgevoed komt niet in aanmerking, zo horen we uit de woorden van de minister op dit punt. ”De combinatie maakt het funest” voegde ze daar aan toe in de richting van de Kamerleden. Desondanks, de minister is nog volop met de gemeentes in overleg hoe ze de cursus, waar de leerdoelen nu van worden opgesteld, dan wil implementeren. “Wanneer is het opleggen van een cursus effectief en proportioneel” zo luidt de vraag. Dat de cursus verplicht moet worden voor alle houders van HR-honden weerlegt Schouten “Iemand als meneer Graus zou zo’n cursus niet nodig hebben”(Daarbij verwijzend naar een opmerking van kamerlid Graus dat hij een hond in 2, 3 maanden keurig kan opvoeden). Een eventuele landelijke, centrale asielopvang annex kenniscentrum voor HR-honden, iets waar De Groot om vraagt, is voor Schouten nu nog een stap te ver. De registratiepilot voor bijtincidenten begint in de eerste helft 2019.
Dan het doorfokken met ongewenste eigenschappen. Recent kondigde Schouten per brief al aan om criteria op te stellen - en die ook per besluit rechtsgeldig te maken - waarmee kortsnuithonden kunnen worden beoordeeld. Wat zijn ongewenste eigenschappen? Simpel gezegd, hoeveel centimeter moet een neus minimaal lang zijn. Nog dit jaar worden de criteria bekend, de diergeneeskundige faculteit is daar nu mee bezig, en de brief met het voornemen tot besluit komt begin 2019. Dat het nu alleen kortsnuiten betreft, of platsnuiten volgens Wassenberg van de PvdD, is omdat die het meest erom bekend staan, maar ook bij andere rassen zullen waar nodig criteria worden opgesteld op later datum. Overigens zijn deze criteria één manier om het probleem aan te pakken, Fairfok (dat op 31 december afloopt) krijgt begin 2019 zijn evaluatie van de minister en dan wordt ook gekeken hoe daar nu mee verder te gaan. En ja, op verzoek van Moorlag en De Groot gaat de minister ook kijken naar een gedragscode voor op hondententoonstellingen, en naast regels voor “grote” fokkers wil ze samen met de dierenbescherming komen tot een keurmerk voor de kleine hobbyfokker met heel af en toe een nestje. Ook zou er wellicht een registratienummer voor fokkers moeten komen. De termijn daarvoor is nog niet bekend. Wassenberg wilde overigens wel weten of de criteria van 2019 dan ook een fokverbod voor bijvoorbeeld de Franse Bulldog in zouden kunnen houden. Immers, de rasstandaard is geen Nederlandse aangelegenheid, en als de criteria aangeven dat de neus langer moet dan de standaard accepteert heb je een probleem. Iets waar de minister later op gaat terugkomen, zo was het antwoord.
Om foute fokkers tegen te gaan heeft Schouten met Marktplaats afgesproken dat er nog dit jaar voor iedereen die dieren verkoopt extra regels komen, vooral ter identificatie van de verkoper. Geen fake-profielen meer dus. Wassenberg vindt dat niet ver genoeg gaan, immers, op Facebook (waar de policy tegen de verkoop van dieren zou zijn) worden duizenden pups door soms bonafide, maar ook vaak malafide handelaren en fokkers aangeboden. Schouten zal het in ieder geval meenemen, maar vooralsnog lijkt Facebook zich niet eens bewust van hun eigen policy.
De Kamerleden waren niet de enigen die commentaar gaven op vooral de Hoogrisico-hondenbrief. Eerder vandaag kwam ook de Raad van Beheer online met een uitgebreide reactie. “Voorzichtig positief” omschrijft de Raad hun gevoel. Er staan goede dingen in de brief, zoals de aandacht voor opvoeding en socialisatie. Qua registratie ziet de Raad vooruitgang, omdat alleen goede registratie van honden meehelpt om bijtincidenten te verminderen, of in ieder geval aan te pakken. Al zag de Raad, tussen de regels door lezend, liever dat de DNA-registratie al direct verplicht gesteld zou worden. Zorgelijk vindt de Raad het dat er nog steeds sprake blijft van een lijst met hondenrassen die als HR-ras worden bestempeld, zelfs zonder dat de registratie van daadwerkelijke bijtincidenten is begonnen, maar alleen op ras. Terwijl de term “ras” alleen opgaat voor raszuivere honden, zo'n 20-25% van de honden. Het merendeel van de honden is immers een mix of hoogstens look-alike. En hoe fokkers van niet-stamboomhonden moeten worden gecontroleerd weet de Raad ook nog niet. De minister heeft hier ook nog geen duidelijke uitspraken over gedaan.
De Hondenbescherming kwam gisteren ook met een reactie. “De Koninklijke Hondenbescherming is blij dat de overheid informatievergaring en preventie door kennis/kundevergroting prioriteit geeft en zal zelf later dit jaar op dit gebied ondersteunende lanceringen doen”, aldus de Hondenbescherming. En uiteraard is men daar blij met de aandacht voor een houderscursus, bij voorkeur pre-aanschaf. Inmiddels is er een initiatief uit de branche gekomen, aanbieders van kynologisch instructeursopleidingen hebben zich verenigd in een Commissie Verantwoord Houderschap. Het betrekken van deze Commissie bij de vervolgstappen slaat een brug tussen onderzoek en praktijk.
bron