Krulstaart bij Franse bul heeft zelfde oorsprong als zeldzame mensenziekte
De typische korte krulstaart van de Franse Buldog blijkt dezelfde genetische oorsprong te hebben als een –zeer zeldzame- genetische aandoening bij mensen, te weten het Robinow-syndroom. Dat hebben onderzoekers van de Universiteit van Californië onder leiding van Prof. Danika Bannasch ontdekt. Het uiterlijk van dit hondenras komt genetisch overeen met de aandoening bij mensen.
Buldoggen, Franse buldoggen en Boston-terriërs zijn niet de enige honden met korte, brede hoofden, maar ze delen wel een ander kenmerk dat niet bij andere rassen voorkomt: de korte, geknikte staart of "schroefstaart". Deze drie rassen missen allemaal de wervels waaruit het staartbeen bestaat.
De onderzoekers brachten het hele genoom - de hele DNA-sequentie - van 100 honden in kaart, waaronder 10 rassen met de bekende schroefstaart. Alle deelnemende honden waren gewone huisdieren in privébezit, waarvan de eigenaars ermee instemden om deel te nemen. De wetenschappers doorzochten de DNA-sequenties om veranderingen te vinden die verband houden met rassen met dit soort staarten.
Van meer dan 12 miljoen individuele verschillen waren ze in staat om één pecifieke mutatie te identificeren, in een gen genaamd DISHEVELED 2 of DVL2. Deze variant werd gevonden in 100% van de buldoggen en Franse buldoggen die werden onderzocht, en de afwijking bleek ook heel gewoon bij de Boston-terriërs. Nieuw in het onderzoek was ook dat het hele genoom onderzocht werd, en niet slechts een stukje. “Dit soort vergelijking van het gehele genoom is relatief nieuw,” meent Bannasch, "Normaal gesproken hadden we eerst een regio-DNA moeten identificeren en van daaruit moeten werken," zei ze. "We zouden kunnen kijken naar ras-specifieke eigenschappen, maar niet zo goed als we nu kunnen."
Professor Henry Ho aan de UC Davis School of Medicine bestudeert soortgelijke genen bij mensen. Het is bekend dat mutaties in de gerelateerde DVL1- en DVL3-genen het Robinow-syndroom veroorzaken, een zeldzame erfelijke aandoening bij de mens. Het Robinow syndroom is een aangeboren en erfelijke aandoening waarbij meerdere delen van het lichaam betrokken zijn. De oorzaak is een verandering in het DNA (erfelijk materiaal). De kenmerken kunnen per persoon verschillen. De armen en benen van mensen met het Robinow syndroom zijn kort. Daarnaast zijn er vaak bepaalde uiterlijke kenmerken, zoals ogen die wijd uit elkaar staan, een grotere neusbrug, opgewipte neus en een brede mond met een wat driehoekige vorm. Daarnaast zijn soms de geslachtsdelen niet goed ontwikkeld. Verder kunnen er afwijkingen zijn aan het skelet (zoals niet volgroeide ruggenwervels of scoliose). Verder kunnen er onder andere gehoorproblemen, een ontwikkelingsachterstand en voedingsproblemen zijn.
In zowel mensen als honden maken DVL-genen deel uit van een signaalroute genaamd WNT die betrokken is bij de ontwikkeling van het skelet en het zenuwstelsel. De WNT-route sorgt voor communicatie tussen cellen of in de cellen zelf, communicatie via eiwitoverdracht. Verstorigen in de WNT-route worden in verband gebracht met embryonale ontwikkeling en kanker. In dit onderzoek is nu een belangrijke biochemische stap in de WNT-route ontdekt die werd verstoord door de mutatie. Deze bevinding suggereert verder dat een algemeen moleculair defect verantwoordelijk is voor de verschillende verschijningsvormen van zowel Robinow-patiënten als honden met een schroefstaart.
De DVL2-schroefstaartmutatie komt zo vaak voor in deze rassen en is zo nauw verbonden met het uiterlijk van het ras dat het moeilijk er uit te fokken is. Van andere genen is bekend dat ze bijdragen aan korte, brede "brachycephalic" hoofden bij honden, en er zijn waarschijnlijk meerdere genen die bijdragen aan zowel het uiterlijk als chronische gezondheidsproblemen in deze rassen.
Het begrijpen van een veel voorkomende mutatie bij populaire hondenrassen kan echter meer inzicht geven in het zeldzame Robinow-syndroom bij de mens. Slechts een paar honderd gevallen zijn gedocumenteerd sinds het syndroom in 1969 werd vastgesteld. "Het is een zeer zeldzame menselijke ziekte, maar dus heel normaal bij (bepaalde) honden, dus dat zou een model kunnen zijn voor het menselijk syndroom," zei Bannasch.
Het werk wordt 1 januari gepubliceerd in het tijdschrift PLOS Genetics.
bron
Whole genome variant association across 100 dogs identifies a frame shift mutat…