• Hond kan omgang hitte leren
  • Hond kan omgang hitte leren

Hond kan omgang hitte leren

Leestijd
3 minuten
Tot nu toe gelezen

Hond kan omgang hitte leren

do, 07/25/2019 - 15:41

Zonnesteek, hitteberoerte, bevangen door de warmte, het zijn verschillende namen voor hetzelfde fenomeen: ziek door de blootstelling aan hitte. Het is al eeuwen bekend, maar hoe het precies werkt was lang niet duidelijk. Dit probleem geldt overigens niet alleen voor mensen, het is ook bij dieren van belang. want in het steeds warmer wordende klimaat is het belangrijk te weten hoe je omgaat met dergelijke dingen. Las je een evenement af boven een bepaalde temperatuur? En wat zijn de risico’s eigenlijk?

Hitte en de eventuele gevolgen gaf -en geeft nog steeds- de nodige discussie op social media als het gaat om sportevenementen met honden. Maar er is meer bekend dan de meeste mensen zich realiseren.
In 2016 werd er een baanbrekend onderzoek gestart door Dr. Anne Carter en Emily Hall MRCVS van Nottingham Trent University en hun aanbevelingen worden wereldwijd gezien als de juiste.
Hun onderzoek was onder een groep racende windhonden. Er werd gekeken naar wat er onder diverse omstandigheden nou eigenlijk gebeurde met de lichaamstemperatuur. Hiervoor werden races gekozen als onderzoeksmoment vanwege de explosieve krachtsinspanning die dan wordt geleverd.
De locatie was Zuid-Australië waar veel windhondenrennen worden gehouden, maar waar de temperatuur gemiddeld genomen ook hoog is.

De omstandigheden liepen sterk uiteen: er werden temperaturen van 11,0 tot 40,8 ° C gemeten en de luchtvochtigheid varieerde van 17 tot 92%. Hoe hoger de temperatuur, hoe lager de luchtvochtigheid was. Dat heeft invloed: zowel mensen als honden vertrouwen er onbewust op dat wat warmte verloren gaat door verdamping, bij mensen hebben we zweet om te verdampen, honden gebruiken hijgen. Bij elke temperatuur zal een hoge luchtvochtigheid de verdamping beperken en warmteverlies beperken.

De gemiddelde rectale temperatuur van 229 windhonden bij aankomst op de racebijeenkomsten was 39,2 ° C ± 0,5 ° C (van 38,2  tot 40,5 ° C). Na de race was er een verhoging van de rectale temperatuur bij alle honden. De gemiddelde postrace-temperatuur was 41,0 ± 0,5 ° C (van 39,7 tot 42,1 ° C) met een gemiddelde toename van 2,1 ° C.

Dat het hier om getrainde honden gaat is essentieel.

Schaduw bleek geen effect te hebben op de temperatuur en ook de race-afstanden hadden geen effect. Koelvesten wel: honden die koelvesten droegen hadden na de race een hogere temperatuur dan honden die deze vesten niet hadden gedragen.

Er kan worden geconcludeerd dat racen of gelijkwaardige intensieve training bij warm weer het verhoogde risico met zich meebrengt dat windhonden warmte ontwikkelen. Het risico neemt met name toe bij omgevingstemperaturen ≥38 ° C.
Onder de huidige managementsystemen in Zuid-Australië bleken echter geen racewindhonden te lijden aan een zonnesteek.
Dat het hier om getrainde honden gaat is wel essentieel. De onderzoekers adviseerden dan ook die 38 ° C als grens te hanteren voor het laten doorgaan van wedstrijden.
Dat is opvallend aangezien de temperaturen naar onze begrippen vaak extreem zijn.

De onderzoekers keken ook naar factoren als kleur en geslacht, en kleur bleek nauwelijks invloed te hebben, hoewel manlijke zwarte dieren wel een iets hogere temperatuur ontwikkelden dan gemiddeld. Dat verschil bleek niet in de hoeveelheid zonlicht te zitten; dat maakte geen verschil. De temperatuur op zich maakte wel (iets) uit.
Ook hadden kleinere honden minder kans op hogere temperaturen dan grote en fijn gebouwd bleek een voordeel.

Er kan worden geconcludeerd dat racen of gelijkwaardige intensieve training bij warm weer een verhoogd risico met zich meebrengt dat windhonden warmte ontwikkelen. Het risico neemt met name toe bij omgevingstemperaturen ≥38 ° C. Grote, donker gekleurde greyhounds liepen een iets groter risico op het ontwikkelen van een hoge lichaamstemperatuur dan kleine, licht gekleurde dieren, wanneer zware inspanning wordt geleverd in warme omstandigheden. Koeling vóór en na de wedstrijd moet daarom met name worden toegepast op grote, donkere honden om de ontwikkeling van hitteberoerte te voorkomen.Hitteberoerte bij honden is gedefinieerd als een kernlichaamstemperatuur boven 39,2 ° C.
Hitteberoerte bij honden wordt daarom geassocieerd met een kernlichaamstemperatuur boven 40 ° C. Maar hoewel beide temperaturen werden overschreden bij (sommige) honden na een wedstrijd, keerden bij alle honden het normale bereik snel terug.”

De onderzoekers adviseerden dan ook een buitentemperatuur van 38 ° C als grens te hanteren voor het laten doorgaan van wedstrijden.

Dit zou erop wijzen dat honden zeer snel interne lichaamstemperaturen bereiken die als abnormaal en gevaarlijk voor honden worden beschouwd, maar het feit dat de temperatuur zeer snel weer normaal wordt, lijkt erop te wijzen dat dit volkomen normaal is. Ook het feit dat er tot nu toe zeer weinig onderzoek naar is gedaan wijst hierop: als er heel vaak problemen waren, was daar al veel meer over bekend, aldus de onderzoekers. Het is dan ook aannemelijk dat honden heel vaak door inspanningen een korte tijd een hoge temperatuur bereiken, en die dus ook weer snel kunnen laten dalen. Maar aangezien niemand zijn hond elk uur temperatuurt is zoiets (nog) niet bekend.

Hogere risicogroepen zijn: brachycefale rassen, die met ademhalingsstoornissen (kunnen) kampen, honden met overgewicht en slecht geconditioneerde honden. "

Dit suggereert dat honden die ongeschikt zijn en niet gewend zijn te trainen bij hogere temperaturen, meer risico lopen dan degenen die verstandig zijn en geleidelijk gewend zijn geraakt aan het werken in warmere temperaturen.

Uiteraard is het wel van belang je goed bewust te zijn van de limieten van je hond: wie signalen ziet dient te koelen. Die signalen zijn:

  • Extreem hijgen: hijgen veel zwaarder dan normaal, met een extreem lange tong die donkerrood kan worden.
  • Gedragsverandering: verwarring, onvast op hun benen, hun tenen slepen of struikelen. Wanneer een hond eruit ziet of hij dronken is, ben je te laat en moet je ze zo snel mogelijk koelen en naar een dierenarts gaan.
  • Diarree of braken.
  • Actief op zoek naar schaduw / water of niet willen rennen.

    Van te voren kijken of je hond geschikt is voor inspanning tijdens hitte is ook van belang:
     
  • Als een hond niet in conditie is, niet fit is, overgewicht heeft of regelmatig is getraind: niet sporten.
  • Als een hond ENIGE vorm van ziekte heeft die ertoe kan leiden dat hij zelfs een beetje uitgedroogd is (vooral braken en diarree): niet sporten.
  • Als een hond een hart- of ademhalingsaandoening heeft: niet sporten.
  • Wanneer in rust de hond hoorbaar ademt terwijl, kan dit een teken zijn van een onderliggend probleem, neem dan geen risico.
  • Als je weet dat je hond alles zal doen om je te plezieren, overweeg dan niet te sporten. Zulke honden kunnen hun grenzen overgaan en pas iets laten merken als het te laat is.