Wetenschappelijk bewijs: inteelt verkleint nestgrootte
Naarmate er meer inteelt is, neemt de nestgrootte af bij Golden Retrievers. Gemiddeld is het zo dat met een 10% toename van de inteelt een nest één pup kleiner wordt. Tot die conclusie komt de Morris Animal Foundation na analyse van de gegevens van 93 Golden Retrievernesten. Het onderzoek was een van de eerste om genetische metingen van inteelt bij gedomesticeerde honden te bekijken, in plaats van op basis van stamboom gebaseerde schattingen. Het team publiceerde onlangs hun resultaten in het tijdschrift Mammalian Genome .
"Dit bewijst ook wetenschappelijk iets wat we al een paar jaar anekdotisch kennen: de vruchtbaarheid, of de mate van hoe goed een hond zich kan voortplanten, wordt bedreigd door inteelt," zegt Dr. Erin Chu, wetenschapper bij Embark. "Fokkers moeten ervoor zorgen dat de honden die ze kiezen voor voortplanting voldoende divers zijn, genetisch gezien om gezonde en succesvolle rassen te behouden."
De onderzoekers probeerden genetisch te identificeren of de mate van fokken geassocieerd is met factoren zoals de lichaamsgrootte van het volwassen dier of de grootte van het nest bij vrouwelijke fokhonden.
Voor het onderzoek onderzocht het team DNA- en fenotypegegevens van 93 vrouwelijke golden retrievers die deelnemen aan de Golden Retriever Lifetime Study van de Foundation. Alle teven waren intact en er was minstens één keer eerder mee gefokt.
Though our analyses remain preliminary, it is possible that the consequences of popular sire usage and the contribution of just a select number of individuals to the next generation have come to roost for many well-known dog breeds.
Naast de biologische basisinformatie van de teven, analyseerde het team gegevens die elk aspect met betrekking tot de reproductie van de hondenn vastlegden, zoals de timing van hun loopsheid, succesvolle bevruchtingen en het aantal puppies dat in leven bleef totdat ze afgespeend werden. De onderzoekers keken hoe al deze data correleerde met de inteeltcoëfficiënt, die meet hoe nauw verwant een moeder en vader zijn. Alle resultaten op één na behalve staistisch niet significant. Alleen de mate van inteelt bleek invloed te hebben op het aantal geboren pups.
Lichaamsgrootte van de teef bleek niet van invloed op het aantal pups, al stellen de onderzoekers dat door de mate van voldoen aan de standaard er weinig variatie in lichaamsgrootte was bij de teven. Er is weliswaar een licht verband tussen schofthoogte en aantal pups, maar dat is niet significant.
"Er zijn duidelijke gevolgen bij elke generatie naarmate er meer inteelt is en we willen die zo veel mogelijk minimaliseren," zegt Dr. Janet Patterson-Kane van de Foundation. "Dit is iets om in gedachten te houden om ervoor te zorgen dat we nog jarenlang gezonde fokpopulaties hebben."
De Golden Retriever Lifetime Study is het meest uitgebreide onderzoek ooit uitgevoerd in de diergeneeskunde. Het begon in 2012, in 2015 werd de laatste hond ingeschreven. Er worden zo levenslange gegevens van meer dan 3000 Golden Retrievers in de VS geanalyseerd.