Ook honden kunnen de 'Pest' (Black Death) overbrengen
Zoönoses, ziektes overgedragen van dier op mens. We kennen er allemaal wel een paar. En ook die ziekte die nog steeds een dreigende naam heeft, de pest (verantwoordelijk voor het halveren van de Europese bevolking in de Middeleeuwen) is overdraagbaar van dier op mens, al denken we dan meestal aan ratten.
Toch beschrijft het tijdschrift “Emerging Infectious Diseases.” Nu een geval van een hond, die mogelijk meer dan 100 mensen met de pest zou hebben (kunnen) besmetten. Want ja, de pest waart nog steeds rond, al zijn uitbraken van deze ziekte zeldzaam. In de VS zijn er jaarlijks ongeveer 7 nieuwe (menselijke) gevallen van de “Zwarte dood.”
Dit specifieke geval was in Colorado, waarbij dierenartsen alarm sloegen toen ze zich realiseerden dat een zieke hond was besmet met een zeldzame en dodelijke ziekte: de pest. De hond was bovendien in contact geweest met meer dan 100 mensen voordat de ziekte werd ontdekt, waardoor ze mogelijk werden blootgesteld aan de ernstige infectie.
De 3-jarige hond kreeg in december 2017 koorts en werd lusteloos, wat zijn eigenaar ertoe bracht het dier naar de dierenarts te brengen, waar de hond werd behandeld met antibiotica. Maar kort daarna begon de hond bloed op te hoesten en werd hij doorverwezen naar het Colorado State University Veterinary Teaching Hospital. Tests lieten zien dat de hond een longinfectie had.
Vier dagen voordat de hond ziek werd, had hij aan een dode prairiehond lopen snuffelen - een dier dat de pest-veroorzakende bacterie Yersinia pestis kan dragen, net als ratten. Maar de dierenartsen beschouwden een besmetting met de pest als onwaarschijnlijk, deels vanwege de tijd van het jaar; pestinfecties komen vooral van april tot oktober voor in de Westelijke Verenigde Staten. En aangezien honden minder vatbaar zijn voor pest dan katten, leek de kans dat het dier was geïnfecteerd klein. In plaats daarvan vermoedden de dierenartsen een veel vaker voorkomende oorzaak van de ziekte van de hond: de zogenaamde aspiratiepneumonie, een longinfectie door een geïnhaleerd lichaamsvreemd object, bijvoorbeeld een stukje eten. De resultaten van een CT-scan leken inderdaad bij deze diagnose te passen. Twee dagen later bleek echter een monster uit de longen van de hond positief voor pestachtige bacteriën. Maar de dierenartsen waren nog steeds niet overtuigd: omdat een pestinfectie zo onwaarschijnlijk werd geacht, dachten ze eerst dat het testresultaat verkeerd was.
De volgende dag gebruikten de onderzoekers een standaard testprotocol voor pest van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), dat ook positief terugkeerde. Wat meer is, de hond had longpest, de meest ernstige vorm van de ziekte, die door de lucht kan worden verspreid in geïnfecteerde druppels als een ziek dier of een persoon hoest of zelfs uitademt. In het ziekenhuis werd het personeel ongerust, want meer dan 100 mensen waren met de hond in contact geweest.
Van de werknemers in het ziekenhuis die potentieel aan de ziekte waren blootgesteld, nam ongeveer 60 procent preventieve antibiotica in. Daarnaast werden 46 dieren die in dezelfde kamer als de hond waren geweest ook als blootgesteld beschouwd en kregen ze ook preventieve antibiotica. Andere besmettingen, bij dieren en bij mensen, bleven gelukkig uit. De hond zelf echter ging sterk achteruit, en op dezelfde dag dat de diagnose duidelijk werd is het dier ingeslapen.
Dieren geïnfecteerd met de pestbacterie komen in Europa al decennialang niet meer voor, maar in Afrika, Amerika en Azië wel. De kans dus dat er in Europa weer een epidemie uitbreekt, via honden of ratten, is minimaal. Ook buiten Europa zijn grote pestuitbraken minimaal, de laatste in de VS was in 1925. Door antibiotica is de pest inmiddels goed behandelbaar. De meest recente uitbraak is van 3 dagen geleden, in Oeganda.
Meer informatie over de pest:
https://theweek.com/articles/824113/why-does-bubonic-plague-still-exist
https://www.cdc.gov/plague/maps/index.html
bron