Dermoid sinus, zeldzame aandoening bij honden

Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

Dermoid sinus, zeldzame aandoening bij honden

do, 06/16/2016 - 18:59

Dermoid sinus is een erfelijke huidaandoening in honden. Het is ook bekend als pilonidale sinus. Een dermoid sinus lijkt van buiten op een fistel zoals we die bij de mens vinden; een holte in de huid. De officiële naar is pilonidale sinus. Maar bij honden gaat het om een andere afwijking, daar betreft het namelijk een neuraalbuisdefect. 

Een dermoid sinus is zeldzaam bij honden en katten. Het kan verschijnen als enkele of meervoudige knobbeltjes op de dorsale middellijn, dat is de lijn aan de bovenzijde van de hond, van neuspunt tot staartpunt. De sinus ontstaat in het embryonale stadium van ontwikkeling. In normale ontwikkeling is de neurale buis de plaats waaruit de ruggengraat ontwikkelt en zich ook losmaakt van de huid. Bij een sinus heeft deze scheiding niet volledig plaatsgevonden. Het resultaat is dat in sommige gevallen de dermoid sinus verbonden blijft aan het ruggenmerg van het dier; er is dan in feite een open verbinding met de buitenlucht. In andere gevallen eindigt de sinus in een "blind sac", een doodlopende buis die niet doorloopt tot in het ruggenmerg en makkelijker te verwijderen is. De dermoid sinus kan haarzakjes, talgklieren en zweetklieren bevatten. Als de sinus geïnfecteerd raakt, kan dit in het ergste geval leiden tot meningitis (hersenvliesontsteking) en myelitis (ontsteking van het ruggenmerg). Symptomen zijn dan stijfheid, rugpijn en koorts. In ernstige gevallen kan de aandoening levensbedreigend zijn. Gaat het om een "blind sac" dan kunnen er ook irritaties en ontstekingen optreden maar die zijn dan minder ernstig.

De vererving van dermoid sinus wordt algemeen gezien als enkelvoudig recessief, wat betekent dat een dier van beide ouders een defect gen moet krijgen om de aandoening te ontwikkelen. Indien een van de ouders ​​het gen draagt en de ander niet, zullen gemiddeld de helft de pups dragers zijn en op hun beurt het nageslacht dit gen kunnen doorgeven.
Door sommigen wordt de aandoening dermoid sinus gezien als polygeen, wat wil zeggen dat er meerdere genen betrokken zijn bij de oorzaak. Hoe het ook mag vererven, algemeen wordt vanwege de erfelijke aard geadviseerd dieren die deze aandoening hebben niet in de fokkerij te gebruiken. 

Chirurgische verwijdering is de enige remedie voor deze aandoening, waarbij een dierenarts het abnormale weefsel zal verwijderen en indien mogelijk de delen sluiten in de rug die bij de geboorte nog geopend waren. In sommige gevallen treedt hergroei van de sinus op. Vooraf kan met contrastvloeistof worden onderzocht hoe diep de sinus gaat. De meest zekere methode voor diagnose is een MRI.
Bij operatie dienen er altijd aanvullende tests te worden gedaan om te bekijken of er nevenverschijnselen zijn opgetreden, zoals ontstekingen op verborgen plaatsen in het lichaam. Hiervoor dient het bloedbeeld te worden onderzocht.

Eventueel kan met een MRI worden onderzocht of er neurologische symptomen bestaan ​​als gevolg van de sinus. 

Rassen waar deze afwijking voorkomt en waarvan bekend is dat het om de erfelijke variant gaat zijn in elk geval:  Rhodesian Ridgeback en Thai Ridgeback, Kerry Blue Terriers, Shih Tzu en Boxer. Er zijn ook gevallen gevonden bij Bullterriers en retrievers.

Dermoid sinus wordt soms ook verward met dermoïdcyste. Dat is echter een totaal andere aandoening.