9/11. De helden op vier poten zijn niet vergeten
Ze kwamen om te werken. Om te doen waar ze voor waren opgeleid.
Ze kwamen overal vandaan, ze vertegenwoordigden lokale en federale diensten.
Ze reisden en arriveerden samen met hun baasjes en handlers. Ze waren klein, medium, groot, zwart, bruin, geel, rood of gemengd van kleur. Ze hadden namen als Jolie Mome De Chipye Rossi and Sonne Varena von der Birkenheide, Sunflower’s Summer Stardust en NiCad Batteries Rechargeable, en soms heel gewone namen als Tuff, Socks en Riley.veel waren herplaatsers met daarna een speciale training. Ze werken vele uren en lange dagen. Soms met brandwonden, ademhalingsproblemen, uitdroging, vermoeidheid en frustratie.
Ze gingen naar het World Trade Centre, het Pentagon, de vuilstort op Staten Island. Elk met zijn eigen missie. De levenden vinden en redden, de doden opsporen. En toen die er niet meer waren uiteindelijk om troost te bieden aan de menselijke redders.
Ze zijn de vierpotige hulpverleners, de search and rescuadogs. Van 11 september.
Meer dan 100 honden waren dagenlang keihard aan het werk op ground Zero, of op de andere plekken waar terreur zich openbaarde. Het waren Duitse Herders, Labrador retrievers, mechelse herders, airdale terriers, rat terriers, bloedhonden, border collies, tervuerense herders, dobermans, golden retrievers, rottweilers, beaucerons, aussies, hovawarts.
Afgelopen juni overleed de allerlaatste, 16 jaar oud. De golden retriever Bretagne. Alle overige redders waren inmiddels overleden. Tientallen brandweermensen eerden Brittany op haar laatste wandeling.
In Liberty State Park, tegenover Manhattan, worden alle honden geërd met een eigen standbeeld. 5 Jaar geleden trok een parade van, toen nog levende, reddingshonden in een parade daarlangs.
Een trieste gebeurtenis die zijn impact blijft houden. Maar ook een mooi moment om al die reddingshonden die elke keer weer hun leven op het spel zetten om ons mensen te redden, te eren. Al was het maar door er even bij stil te staan.
Opdat wij niet vergeten.
bron