• Hondengevechten, terug van nooit weggeweest
Leestijd
4 minuten
Tot nu toe gelezen

Hondengevechten, terug van nooit weggeweest

Mon, 11/14/2016 - 15:54

Vechthonden, of liever gezegd, hoogrisicohonden. We hebben er allemaal wel een menig over, maar eigenlijk weten we met zijn allen nog onvoldoende. Om straks tot een goede aanpak te komen hoe met deze situatie om te gaan, organiseerde de Koninklijke Hondenbescherming een startsymposium voor betrokken groepen. Politie, gedragsdeskundigen, gemeentes etc. In een aantal artikelen gaat Dogzine in op dit symposium. Vandaag deel 2: Hondengevechten

Park

Het is het meest merkbaar voor de toevallige wandelaar in een Londens park. Bomen zijn aangebeten, takken vertonen bijtsporen. In Engeland, maar ook in de VS, en ook in Nederland. We hebben het misschien ontkend, maar recente krantenberichten tonen datgene aan wat we liever niet zien. Hondengevechten, ze zijn er, nog steeds, maar in plaats van een schimmig iets op het platteland is het naar de stad gekomen. Jongeren, mannen, vaak levend op of over het randje van de criminaliteit, lopen met hun "power dog" rond, en gebruiken deze steeds vaker ook bij deelname aan hondengevechten. Simon Harding, criminoloog, deed vier jaar lang onderzoek en komt maar tot één conclusie: Hondengevechten zijn nooit weggeweest.

merchandiseIn Engeland en de VS zijn het vooral de gangs die steeds vaker honden inzetten Het kwam vooral aan het licht toen een brute moord op een 16-jarige gangsta in een Londens park gepleegd bleek met een vierpotig moordwapen. Christopher Ogunyemi werd toen hij in een park door het gebied van een concurrerende bende liep aangevallen en letterlijk verscheurd door twee honden van de tegenpartij. De moord schokte het Verenigd Koninkrijk, en bracht aan het licht dat bendes steeds meer honden inzetten als protectie, wapen en statussymbool. Powerdogs, de bekende rassen, van Staffordshire Bullterrier tot Rottweiler, die rassen die ontzag opwekken bij de andere partij.

Harding ging uitgebreid op onderzoek uit en interviewde honderden betrokkenen, tot aan de bendeleden zelf toe. Uren bracht hij door in parken om de jongeren te zien komen en trainen.

Crimineel

In Engeland leven de vechtrassen onder stringente wetgeving, vergelijkbaar met de oude RAD in Nederland. Bepaalde rassen, Tosa Inu, Rottweiler, komen daardoor weinig voor. Het aantal Pitbulls, als verzamelnaam voor de Stafford-achtigen en kruisingen, nam echter niet af. Het aantal incidenten, niet zelden met dodelijke afloop voor mens of hond, nam toe. Alleen al in Londen moeten dierenartsen soms 22 operaties per maand uitvoeren op honden die bij een bijtincident betrokken zijn.  De politie staat voor een moeilijke taak, maar heeft intussen al een aantal acties uitgevoerd.

Uit een overzicht van enkele van die acties, zoals de Lambeth-operatie "Navarra" in 2009, bleek dat veel van de powerdogs het eigendom waren van mannen die tegelijkertijd ook al een aantal misdaden op hun naam hadden staan. Meest zaken als beroving, geweldpleging, drugsgerelateerde delicten. Vaak relatief arme mannen met weinig zicht op een succesvolle maatschappelijke carrière. Een uitkering, die nodig aangevuld moet worden.

Honden fokken, met honden vechten, is daar een uitgelezen mogelijkheid voor. Zelfs op je kleine Londense appartement kun je simpelweg in wat kooien gaan fokken, een nest brengt snel een paar duizend pond op. De reu moet dan wel goed zijn, dus wordt de vader (een teef is zelden een statussymbool) doorgetraind voor gevechtsacties. Urenlang aan takken hangen in een boom, urenlang zwemmen, loopbandtraining, alles om de toch al aanwezige gameness en stamina  nog verder uit te breiden, spieren te kweken, winnaars te creëren. Winnaars die daarna pups voortbrengen met diezelfde eigenschappen.

Status Dog

Harding kwam dan ook al snel tot de conclusie dat er vier sleutelfactoren zijn voor het hebben van een powerdog, een "status dog". Fashion, de mode dus, Protective, de hond geeft bescherming aan de eigenaar, Entrepeneurship, je kunt geld verdienen met de hond, en Image and Identity, je status wordt verhoogd met het hebben van een zo agressief mogelijke hond. Het gaat hier ook niet meer om de hond als huisdier, als maatje, maar de hond als commodity. Wat Paris Hilton of Kim Kardashian hebben met de Chihuahua's, hebben deze mannen met hun hond. Een gebruiksvoorwerp, even makkelijk wegwerpbaar als een oud shirt. Als de hond niet "agressief" genoeg is, ruil je hem in, of eigenlijk, bind je hem aan een boom, voor een ander.

De mannen, deel uitmakend van een tegencultuur, tegen de gevestigde orde, zien veel in dit soort honden Kracht, agressiviteit, maar ook loyaliteit naar de eigenaar, power, vasthoudendheid, de ultieme warrior. hieromheen is zelfs een complete subcultuur ontstaan, met eigen beelden, steeds met agressief bijtende powerdogs, Germaans aandoende typografie, muziek, een rapper noemt zichzelf niet voor niets "Pitbull"en allerhande merchandise (echt tienduizenden artikelen) die de agressieve status van de hond belichamen.  Het non-conformisme van de hond, die de brave burgerman afschrikt, spreekt aan. Hoe meer mensen bang zijn van je hond, hoe beter het voelt.

na het gevecht, foto onlineEn langzamerhand wordt ook de underground van heet hondengevecht steeds duidelijker, zijn er steeds meer links met deze subcultuur. In de VS zien we al steeds meer dat bendes hondengevechten organiseren. Begint het soms eenvoudig, twee mannen die de hond aangelijnd in het park laten vechten om te zien welke sterker is, en daar een paar euro of dollar mee verdienen, het wordt ingeruild voor  meer georganiseerde gevechten. Eerst nog amateuristisch in kleine ruimtes voor hooguit een paar honderd of duizend euro inzetgeld, maar allengs professioneler, gevechten waar -mede dankzij open grenzen- een internationaal gezelschap met dezelfde interesses op afkomt. Waar bedragen van honderdduizenden euro's omgaan, waar een echt professionele organisatie op verlaten industrieterreinen evenementen organiseert  Georganiseerde misdaad, gekoppeld aan drugs en prostitutie. In de VS alleen zouden ruim 40.000 mensen betroken zijn bij dit soort gevechten, en ruim 250.000 honden. Getallen voor Europa ontbreken, maar, zoals Harding zegt "Ook in Engeland, Nederland, komt het volop voor, buiten het zicht nog, maar het is er".

Ook in Nederland

Met de gevechten en het geld komen ook de steeds professioneler wordende trainingen, want je wilt niet dat je hond verliest. De honden worden volgespoten met steroïden, trainen uren op loopbanden, tanden worden scherp geveild, allerhande trucs komen er bij om de hond voor te bereiden. En, iets wat we steeds vaker leren, huishonden worden gestolen als bait-dogs, honden waarop de vechthond zijn agressie kan (leren) uitleven. Het vastgebonden hondje voor de winkel, de hond in de tuin, de hond die het baasje gratis aanbiedt op Marktplaats omdat hij er niet langer voor kan zorgen.  De bossen in Engeland, en waarschijnlijk ook hier, kennen de plekken waar de lichamen van bait-dogs, maar ook van de honden die een gevecht hebben verloren, snel onder de grond gestopt worden. Want, net als bij stierenvechten, de verliezer overleeft het niet. Sterft hij niet in het gevecht wordt hij direct na afloop in de klaarstaande watertank verdronken of geëlektrocuteerd. Tenslotte, een hond die verliest geeft geen status.

Pit Bull Beer

Het is waarlijk multicultureel. Alhoewel veel betrokkenen uit -althans in Engeland- het Caraïbisch gebied of Pakistan, Afghanistan komen, landen waar traditioneel anders met honden wordt omgegaan dan in West Europa of de VS, is het net zo goed het gebied van de blanke jongere. In oosterse culturen is hondenvechten normaal, een bijna traditionele sport, die zonder second thoughts ook hier wordt uitgevoerd. Maar ook de witte man doet mee, en ziet onder invloed van media en commercie de hond als gebruiksvoorwerp, en niet als maatje.

pit bull beerLangzamerhand sijpelt het zelfs onze normale cultuur binnen. Een opvoering van de opera Carmen, waar het traditionele stierenvechten wordt "vervangen" door een forse Pitbull op het toneel, Pit Bul beer, it makes you fight, brult een Amerikaanse bierfabrikant.

Tegenbeweging

Gelukkig, er is een tegenbeweging. In de VS zetten bekende sterren zich in tegen het vechten met honden, worden op scholen educatieve programma's gegeven. Ook in Engeland probeert men het probleem aan de voorkant aan te pakken. Hondencursussen, maar ook wettelijke maatregelen om het houden van dit soort honden te reguleren. Desondanks, ook Harding betwijfelt of flyers en educatie daadwerkelijk invloed hebben op de groep mensen die zich nu al in dit milieu begeeft.

En zo kan het zijn dat binnen enkele maanden Nederland zijn eerste rechtszaak ooit krijgt waarbij hondengevechten de tenlastelegging is.  Of het de laatste is is zeer de vraag. Want hondengevechten zijn terug en in de stad, terug van nooit weggeweest.