• Onrust over aanvraag tot uitbreiding broodfokker in België

Onrust over aanvraag tot uitbreiding broodfokker in België

Leestijd
3 minuten
Tot nu toe gelezen

Onrust over aanvraag tot uitbreiding broodfokker in België

za, 09/23/2017 - 12:45

De aanvraag voor het "omvormen" van een varkenshouderij in de Belgische gemeente Lummen (60 kilometer onder Eindhoven, nabij Hasselt) schiet veel mensen op social Media in het verkeerde keelgat. De aanvraag behelst het uitbreiden van de varkenshouderij naar een plek om 480 volwassen honden te houden, waarbij het dus om een professionele fokker gaat. Aanvrager is Rudy Guedens, al vele jaren de uitbater van de in Diest gelegen kwekerij "Hezehof". Guedens wil in de gemeente Lummen een nieuw bedrijfsgebouw gaan gebruiken.. De Belgische wet eist een milieuvergunning (die is ook aangevraagd) om de oorspronkelijke varkenshouderij om te zetten naar een hondenfokbedrijf.  Guedens heeft de erkenning als "Kweker-handelaar" en behoeft daar dus geen andere papieren voor te halen.

Zelfs de Gemeente Lummen heeft inmiddels kennis genomen van de onrust op Social Media en schrijft op de website " We merken dat de milieuaanvraag voor 'het omvormen van een varkensbedrijf naar een hondenkwekerij' (percelen gelegen aan de Molemstraat 132) heel wat emoties teweegbrengt op de Social media. We willen graag verduidelijken dat het enkel om een aanvraag gaat, er is nog geen beslissing genomen. Momenteel is het openbaar onderzoek nog steeds lopende tot en met 13 oktober. Hierbij is er de mogelijkheid om eventuele bezwaren schriftelijk in te dienen gericht aan het college van burgemeester en schepenen. Daarnaast worden er ook de nodige adviezen bij specifieke instanties ingewonnen. Zo kan er na het openbaar onderzoek een beslissing worden genomen."

Het hebben van een hondenfokkerij met uitsluitend commerciële bedoelingen is in België niet verboden, net zo min als in Nederland. Wel stelt de wet strenge eisen. Die eisen zijn -op een tweetal zaken na- in België strenger dan in Nederland. Standaard eisen zijn natuurlijk de ruimtes waarin de honden verblijven, de leefomstandigheden en verzorging, het chippen en de vaccinaties. België is iets makkelijker met het aantal nesten, in Nederland mag een teef één nest per jaar hebben, in België zijn dat er twee. Om de socialisatie te bevorderen dient het geschikt geachte personeel de diertjes tussen zonsopgang en zonsondergang een minimale interactieve aanwezigheid te bezorgen. In verband met de aankoop van dergelijke zieke dieren dient tevens vermeld te worden dat de verantwoordelijke van de erkende kwekerij verplicht is om de koper een waarborg in verband met de gezondheid van het dier te geven. Dit gebeurt via een garantiecertificaat tegen bepaalde besmettelijke ziekten die in de eerste dagen na verkoop zouden kunnen optreden en tegen enkele erfelijke aandoeningen.Verder mag je in België geen honden kruisen (behoudens met speciale ontheffingen) en is verkoop via dierenwinkels verboden.

Hezestraat
Het pand in Diest, Hezehof (Google streetview)

In het algemeen kan men stellen dat de Belgische wetgeving omtrent dit thema toch een betere kwaliteit aan het dierenwelzijn geeft dan de Nederlandse. Zo wordt er onder ander niets geregeld i.v.m. socialisatie van de diertjes, daar waar de Belgische regelgeving verschillende verplichtingen hierover oplegt. Bovendien wordt de invoer van Oost-Europese pups er niet zo concreet aangepakt als bij ons. Ook op het consumentenvlak toont de Nederlandse wetgeving zich zwakker. Nederlandse kopers  hebben slechts via het consumentenrecht– en niet via een specifiek garantiecertificaat – recht op eventuele terugbetaling of vervanging van het zieke dier.


 

vergunningsaanvraag
De vergunningsaanvraag

Maar dat is de wetgeving, en net als in Nederland staan broodfokkers in een slecht daglicht, niet altijd ten onrechte. Ook Guedens kent een lange lijst van klachten tegen hem.  Een petitie uit 2015 tegen zijn bedrijf in diest, de Hezehof, kent 23 pagina's met veel gevallen van zieke pups. Guedens zelf ziet dat anders, zo zegt hij in 2008 tegen de krant "Het belang van Limburg": " “Mijn kennel heeft een uitval van amper 2%: dieren die ziek worden en eventueel sterven. Dat is de natuur, dat kan ook de stamboomfokker overkomen. Op 2000 verkochte pups per jaar heb je dan 40 ongelukkige klanten. Als ik er maar 200 verkocht had, waren dat er maar 4. Geen wonder dat onze kennel, zowat de grootste van België, al eens negatief vernoemd wordt.”

Guedens fokt niet alleen, in ieder geval een aantal jaren geleden haalde hij zijn honden ook veelvuldig uit het Oostblok, met name Tsjechië.  En in 2014 brandde een van zijn gebouwen in Diest af, waarbij 48 pups, volgens zijn zeggen net bij de moeder weggehaald, omkwamen toen een petkachel in brand vloog.In een ander geval bleek een teruggebrachte zieke pup met hartruis enkele dagen later gewoon weer verkocht te zijn.

Maar desondanks, Guedens is voor zover te traceren nooit veroordeeld,  noch is zijn vergunning ingetrokken. En dus -als de wettelijke eisen voor de omvorming van de varkenshouderij in hondenkwekerij in orde zijn, lijkt weinig hem in de weg te staan om daar met 480 honden te gaan fokken. Bezwaar tegen een milieuvergunning kan zelden door anderen dan direct betrokkenen gemaakt worden. Opvallend anders met Nederland is dat een bezwaar mondeling besproken met de burgemeester of ambtenaar daar volledig meetelt.  Guedens begrijpt inmiddels niets van de commotie, volgens hem is alles rondom Lummen wettelijk volledig in orde.

Een petitie tegen de omvorming in Lummen is inmiddels bijna 4600 keer getekend. Of het iets itmaakt lijkt twijfelachtig, immers, wettelijk klopt het allemaal. Alleen het besef dat je pups niet bij een broodfokker moet kopen, zal uiteindelijk dit soort bedrijven doen verdwijnen. Maar die weg is nog heel erg lang, zolang heel veel mensen nog altijd hondjes denken te "redden" uit handen van handelaren.

bron

Dierenwelzijn en het houden van dieren

Website gemeente Lummen