• Negatieve training ook op langere termijn schadelijk voor welzijn hond

Negatieve training ook op langere termijn schadelijk voor welzijn hond

Leestijd
3 minuten
Tot nu toe gelezen

Negatieve training ook op langere termijn schadelijk voor welzijn hond

zo, 11/10/2019 - 15:53

Positieve training, belonen, we kennen het allemaal, maar toch zien we ook nog wel de negatieve  methodes, de afstrafmethodes. In Portugal is nu een nieuw onderzoek uitgevoerd, dat zowel de korte termijn als de lange termijn gevolgen van schreeuwen tegen je hond onderzoekt. En –niet geheel onverwacht-  aversieve training zoals straf en negatieve bekrachtiging heeft op lange termijn negatieve effecten op de mentale toestand van je hond.

"Onze resultaten tonen aan dat honden die zijn getraind met behulp van op aversie gebaseerde methoden, een lager welzijn ervaren in vergelijking met honden die zijn getraind met op beloning gebaseerde methoden, zowel op korte als op lange termijn", schrijven de onderzoekers in hun paper . "In het bijzonder vertoonden honden die naar training waar met behulp van aversieve methoden werd getraind meer stressgerelateerd gedrag en -lichaamshouding tijdens de training vertoonden, maar ook hogere cortisolspiegels na de training en de honden waren 'pessimistischer' in een cognitieve bias-taak."

Dit soort onderzoek is al eerder uitgevoerd en heeft aangetoond dat aversieve training negatieve effecten heeft, maar dat was vooral gericht op politie- en laboratoriumhonden. Bovendien is de aversieve training daar meestal electro-collar-training.

Oder leiding van biologe Ana Catarina Vieira de Castro van de Universidade do Porto in Portugal, voerde het internationale team van onderzoekers hun nieuwe onderzoek naar gewone huishonden uit.

De dieren werden gerekruteerd uit een aantal hondenscholen in Porto - 42 honden uit drie scholen die op beloning gebaseerde training gebruiken, zoals voertjes of spelen, en 50 honden van vier scholen die aversieve training gebruiken, zoals schreeuwen, fysiek manipuleren van de hond of de welbekende ruk aan de riem.

Elke hond werd gefilmd tijdens de eerste 15 minuten van drie trainingssessies en er werden speekselmonsters genomen om de stressniveaus na de training te beoordelen – drie samples van elke hond die thuis in ontspannen toestand was om de baselineniveaus van het stresshormoon cortisol te bepalen en drie speekselsamples van elke hond na de training.

De onderzoekers analyseerden ook het gedrag van de honden tijdens de training om te zoeken naar stressgedrag, zoals gapen, de lippen likken, de poot optillen en zachtjes blaffen, yelping.

Het is niet verwonderlijk dat de honden in de aversieve training een verhoogd stressgedrag vertoonden, met name geeuwen en lippen aflikken. Hun speeksel had ook een aanzienlijk verhoogde cortisolspiegel vergeleken met wanneer ze thuis ontspanden.

De positieve trainingshonden daarentegen waren behoorlijk “cool” - veel minder stressgedrag en veel normalere cortisolspiegels.

De volgende stap was om de langetermijneffecten van de trainingsstress te beoordelen. Een maand nadat de honden tijdens de training waren beoordeeld, werden 79 van hen vervolgens getraind om een ​​bak aan één kant van een kamer te associëren met een lekker worstje. Als de bak aan die kant stond, bevatte deze altijd een de lekkere worst.  Indien de bak aan de andere kant geplaatst was, had deze nooit lekkere worst. (Alle bakken werden ingewreven met worst om ervoor te zorgen dat de geur geen verkeerde indruk gaf.)

Vervolgens brachten de onderzoekers de bakken door de kamer naar nieuwe, onbekende locaties om te zien hoe snel de honden de bak zouden benaderen op zoek naar de traktatie. Een hogere snelheid betekende dat de hond zijn worstje verwachtte, terwijl een lagere snelheid betekende dat de hond pessimistischer was over de inhoud van de bak.

En inderdaad, hoe aversiever training een hond had ontvangen, hoe langzamer hij de bak naderde. Interessant is dat honden van de op beloning gebaseerde trainingsgroep de lokatietaak eigenlijk sneller leerden dan de aversieve trainingshonden.

Dit suggereert dat op beloning gebaseerde training mogelijk effectiever is, hoewel de onderzoekers suggereren dat dit kan zijn omdat de honden de op traktatie gebaseerde trainingsmethoden al begrepen. Het is mogelijk dat de andere groep ook sneller zou leren als een aversieve methode werd toegepast - er moet meer onderzoek worden gedaan om dit te bepalen.

Over het algemeen lijken de resultaten echter te suggereren dat aversieve training niet noodzakelijkerwijs een tot sneller leren leidt als de beloningstraining en dat de beloningstraining veel beter is voor het welzijn van de hond.

"Ons onderzoek wijst op het feit dat het welzijn van huishonden die getraind worden met aversieve methoden in gevaar lijkt te zijn."

NB: Wat betreft demografie van honden, verschilden de twee groepen niet in geslacht en wel of niet gecastreerd,, maar ze verschilden wat betreft leeftijd  en FCI-rasgroep. Wat betreft hun achtergrond, de groepen verschilden alleen in de leeftijd van het weghalen bij  de moeder. Uit statistische analyse voor elke trainingsmethode-groep bleek echter dat leeftijd, FCI-rasgroep en leeftijd van scheiding van de moeder geen invloed hadden op de in dit onderzoek gemeten afhankelijke variabelen. Wat betreft de demografische gegevens van de eigenaren, verschilden de twee groepen niet in de leeftijd van de eigenaar, de grootte van het gezinshuishouden en of ze kinderen hadden, maar ze verschilden in het geslacht van de eigenaar. Wat betreft de ervaring van de eigenaar met honden en hondentraining, verschilden de groepen niet in het feit of eigenaren met een vorige hond trainingslessen hadden gevolgd, maar ze verschilden in het feit of eigenaren in het verleden andere honden hadden gehad en in de informatie waarop zij vertrouwden voor het kiezen van de hondenschool.