Honden bij de Maya's: voedsel of heilig?
Nieuw onderzoek op botresten gevonden op een oude Maya-site in Guatemala, geeft meer inzicht in de omgang van dit oude volk met honden. Volgens de onderzoekers waren honden bij de Maya’s ofwel dieren in hoog aanzien, een paar, maar was de rest simpelweg een andere gast aan tafel, namelijk gewoon voedsel.
In de Maya-stad Seibal leefden tussen 1000 v. Chr. En 950 na Chr. Gemiddeld zo‘n 10.000 mensen, oftewel een grote stad voor oudheidbegrippen. En met veel mensen is er veel voedsel nodig. Dat de maya’s veel jaagden blijkt uit botten van o.a. tapirs, herten en knaagdieren die zijn gevonden, maar er is erg weinig bewijs gevonden van gedomesticeerde dieren, vee zeg maar. Terwijl dat met een grote populatie mensen logischer was geweest.
De onderzoekers analyseerden de chemische samenstelling van de botten die op de site gevonden waren. Sinds 2010 vonden ze botten van de al genoemde jachtdieren, maar ook van honden, katten en kalkoenen. Bepaalde isotopen in de botten geven aan of de dieren overwegend gevoed waren met maismeel (of gevoed waren met dieren die maismeel aten), of dat ze op andere manier gevoed waren. Maismeel duidt op voeding door mensen, terwijl meer lokale plantensoorten duiden op voedsel wat de dieren zelf bijeenscharrelden.
Uit de analyse bleek dat veel honden en kalkoenen inderdaad leefden op voedsel dat ze van mensen kregen. Bovendien, sporen van slachtmessen op eerder gevonden botten geven aan dat de honden gehouden werden als voedsel. Het gaat hier om kleine, Chihuahua-achtige honden, die overwegend rond 450-300 voor Christus gehouden werden. De kalkoenen komen pas later ten tonele, in een periode dat er juist weer geen hondenbotten warden gevonden. Volgens hoofdonderzoeker Sharpe geeft dat aan dat honden een belangrijke eiwitbron waren voor de Maya’s voordat de kalkoen werd gedomesticeerd.
Maar niet elke hond werd hot-dog. Op een begraafplaats vlak bij de grote piramide van Seibal werden de overblijfselen van twee honden gevonden die overduidelijk een heel ander voedselpatroon hadden gehad. Voedsel afkomstig van een streek ruim 100 kilometer verder. Alles wijst er daardoor op dat deze honden een heel andere, mogelijk ceremoniële, rol hadden bij de oude Maya’s. Ook de botten van katten wijzen op de dubbelrol, enerzijds als voedsel, anderzijds als iets veel belangrijkers.
Helemaal zeker dat de honden als voedsel gehouden werden is het nog niet. De honden zouden de maïsmeelsporen ook hebben kunnen krijgen door het eten van menselijke uitwerpselen. Sharpe erkent die mogelijkheid, maar denkt dat dat toch een ander patroon van isotopen had gegeven. “Helaas, het merendeel van de honden was toch echt bedoeld om te eten….”
Bij de foto:
A photo of ceramic dog, found in a Colima (Mexico) shaft tomb. The dog is on display at the Tamayo Museum, Oaxaca, Mexico. From Flickr page: https://www.flickr.com/photos/ilhuicamina/906989835/ Courtesy of Tom Aleto (Ilhuicamina)
bron
Earliest isotopic evidence in the Maya region for animal management and long-di…