• slakken
  • slakken

Franse hartworm: slakkenplaag groot risico voor gezondheid van je hond

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Franse hartworm: slakkenplaag groot risico voor gezondheid van je hond

ma, 07/04/2016 - 20:28

De overvloedige regenval van de laatste weken heeft overal gezorgd voor een ware slakkenplaag. zowel slakken met huisje als zonder huisje zijn en masse aanwezig in tuinen, veldjes enzovoort. De vraatzucht van deze slakken richt zich ook op hondenpoep, en op die manier zijn de slakken heel gevaarlijk.

Wanneer larven van de Franse hartworm zich in de ontlasting bevinden, kruipen zij in het lichaam van de slak en infecteren op deze manier de slak. Wanneer je hond een geïnfecteerde slak opeet, komen de larfjes in de darmen van je hond terecht en kruipen door de darmwand en komen via de bloedvaten in de vitale organen terecht. Het risico op besmetting met deze specifieke hartworm, die zich dus niet via muggen maar via slakken verspreid, is groot.

Honden kunnen een hartworminfectie niet direct overdragen op andere honden. Voor besmetting is namelijk altijd een tussengastheer nodig. In dit geval de slak dus. In Nederland zijn al besmette slakken en kikkers aangetroffen. Er zijn ook al honden overleden aan de infectie

Om een besmetting met hartworm op te lopen, moet je viervoeter infectieuze larven opeten. Die kunnen aanwezig zijn in naaktslakken, slakken en soms kikkers. Sommige honden eten deze dieren niet met opzet op, maar slikken ze per ongeluk in. Onderzoek heeft aangetoond dat infectieuze longwormlarven (een andere naam) ook vrijgegeven kunnen worden via het slijmerige spoor dat slakken nalaten. Dit houdt in dat ook waterplassen een mogelijk gevaar inhouden, net zoals de drinkwaterkom en de speeltjes van je hond die gewoon buiten liggen en waar slakken opkruipen. Woelt je hond in de grond of snuffelt hij rond in een omgeving waar slakken zitten, dan is er eveneens risico op besmetting.”

Een  hartworminfectie is vooral te herkennen aan een verminderde hartfunctie, waardoor de conditie en het uithoudingsvermogen van de hond zal verslechteren. Bij inspanning hoest de hond soms bloed op. Ook ontstaat er zuurstofgebrek in de bloedvaten Ook zal de algehele conditie afnemen val de hond soms af. Bij al deze symptomen is er doorgaans al sprake van een groot aantal wormen in en rondom het hart. Dat is waarschijnlijk het meeste beangstigend van de  infectie; een hond kan jarenlang klachtenvrij zijn met een hartworminfectie.

Als de  besmetting in een vroeg stadium wordt herkend is deze vrij goed te bestrijden, maar deze  bestrijding is niet makkelijk en niet zonder risico. De  hond krijgt een aantal injecties met Immiticide, een middel dat de volwassen wormen zal doden. Maar deze dode wormen vormen wel een groter risico op trombose wanneer ze in grote getale ophopen in de bloedvaten. Om die reden wordt geadviseerd een hond onder behandeling voor de periode van ongeveer vier weken zo min mogelijk lichamelijke inspanning te laten verrichten. Blijvende schade is zeker geen denkbeeldig gevaar. Een mildere manier van bestrijding is het toedienen van pipetten die enkel de larven zullen doden. Deze behandeling zal maandelijks herhaald moeten worden om te voorkomen dat de hartwormen vanaf dat moment nog zullen vermenigvuldigen.

Preventie is het beste. Laat voer- en drinkbakjes niet buiten staan, en voorkom dat de hond slakken eet, uit plassen drinkt of kruipsporen aflikt. Ook het eten van gras is niet raadzaam. Regelmatig ontwormen wordt aangeraden.

Zeker wie in Nederland in de risicogebieden, Den Haag, de Veluwe en Zuidelijk/Oostelijk Flevoland woont, doet er goed aan zich bij de dierenarts te oriënteren op de beste wijze van preventie.

Informatie over de "gewone" hartworm staat hier.