• Belgische brancheorganisatie royeert in opspraak geraakt lid nog niet

Belgische brancheorganisatie royeert in opspraak geraakt lid nog niet

Leestijd
5 minuten
Tot nu toe gelezen

Belgische brancheorganisatie royeert in opspraak geraakt lid nog niet

ma, 02/25/2019 - 17:22

De Belgische brancheorganisatie voor commerciële fokkers, Ani-zoo, is vooralsnog niet van plan het in opspraak geraakte bestuurslid  Danny Van Puyenbroek te schorsen. Van Puyenbroek kwam vorige week negatief in het nieuws toen uit zijn dierenhandel in Lochristi 23 zwaar verwaarloosde dieren werden weggehaald.

Volgens Animal Trust uit Melle ging het om een verlamde Engelse Buldog van 10 maanden, een Chihuahua met een gezwel, twee Staffordpups met opgezwollen buiken door wormen, twee Yorkshire Terriër teefjes met de poten vol klitten en en veel te jong nest mopshonden zonder moeder.

Alle leden van Anizoo worden geacht bij hun lidmaatschap een charter te ondertekenen. Daarin staat ondermeer “Ani-zoo de vereniging van professionele fokkers in België streeft naar het fokken van kwaliteitsvolle pups (en kitten) in een omgeving die voldoet aan alle normen van dierenwelzijn. “, “De pups en kittens worden vanaf de geboorte opgevolgd en eventuele problemen  worden  op een passende manier opgelost, indien nodig wordt dit opgenomen in het controlerapport van de bedrijfsdierenarts of in het Europees Paspoort.”  Ook verklaart de fokker, kweker in Vlaanderen, zich te houden aan de strenge regels van de overheid.  “Deze overeenkomst stopt als het bedrijf geen lid meer is van de verenging of geen erkenning van de overheid meer heeft voor het fokken van honden of bij het herhaaldelijk en bewust negeren van de overeenkomsten in dit charter.”

Volgens directeur en woordvoerder van Ani-zoo, Paul de Cooman, is er nog geen reden om het lidmaatschap van Van Puyenbroek in te trekken. Immers, de Vlaamse overheid heeft de erkenning van de in Lochrisit gevestigde dierenhandel “Droopy” niet ingetrokken. Met andere woorden, het is nog steeds een officieel erkende fokker, en dus gekwalificeerd voor het lidmaatschap. Ani-zoo controleert zelf de bedrijven van hun leden niet. “Dat doet de overheid, die zijn daar beter voor toegerust, daar staan straffen en kosten achter”. aldus De Cooman. “Wij zijn geen scheidsrechter, wij zijn geen wetgever, de erkenning wordt uitgereikt door het ministerie, en als het ministerie zegt dat het bedrijf voldoet aan alle regels van het dierenwelzijn, wie zijn wij dan om te zeggen ‘we gaan u toch schrappen als lid’. Wij hebben geen controlerende functie.”   Overigens is er nog een tweede vereiste, ieder lid van de Raad van Bestuur van Ani-zoo moet vooraf aantonen geen strafblad te hebben. “We zagen dat bij slachthuizen, daar werd onmiddellijk de erkenning ingetrokken. Hier is er een onderzoek geweest, men heeft een aantal dieren meegenomen, maar men heeft de erkenning niet ingetrokken. Als blijkt uit het onderzoek dat zijn erkenning vervalt wordt hij ook direct geschrapt uit onze ledenlijst.”

Desondanks is De Cooman niet blij met het verhaal rondom Lochristi. Het gaat volgens hem om de eerste keer dat er een inval bij een van de leden van Anizoo geweest is. Ani-zoo staat desondanks al langer bloot aan veel kritiek. Het zou een vereniging van broodfokkers zijn. “Dat is de maatschappij tegenwoordig, als het over milieu of over huisdieren gaat dan zitten ze op hetzelfde niveau.” De Cooman vindt dat de kritiek zich ook zou moeten richten op ‘het objectieve niveau’, dus kritiek is goed als er ook daadwerkelijk objectieve gegevens zijn over aantasting van het dierenwelzijn. “En dan moet men optreden, dan moet men volgens ons ook veel harder optreden. Als men bijvoorbeeld een kweker vindt die geen erkenning heeft en men vindt daar 30, 40 kweekdieren, dan moet men daar tegen optreden. Die doet dat waarschijnlijk al twintig jaar, en die doet dat dan 20 jaar zonder belasting te betalen. Die neemt dus eigenlijk de boterham af van de mensen die het wel ernstig doen, daar zou men veel harder in moeten optreden.”

Volgens De Cooman wordt er in België weinig gecontroleerd. Van de jaarlijks ingeschreven 160.000 nieuwe honden wordt vermoedelijk maar een derde gecontroleerd, en daarnaast komen er nog eens 20 tot 30.000 honden zonder registratie bij. “Het blijft onder de radar. Wij pleiten daarom al 10 jaar bij registratie van de pup ook het registratienummer van de moeder op te nemen. Dat betekent dat op die manier alle illegale invoer weg zou zijn. Maar de minister (Weyts, red.) neemt dat niet over. Voor ons als kwekers is dat een kleine moeite, maar de illegalen kunnen dat niet.” Maar volgens De Cooman is het de lobby van de dierenartsen die dat tegenhoudt.  Immers, als een dierenarts om gegevens van de moeder vraagt en die kan een illegale fokker niet leveren, dan kan de hond niet geregistreerd worden. ”Die dierenarts gaat niet zeggen, dan kan ik die niet registreren, dan is die zijne business weg. Die dierenarts weet ook dat als hij dat niet doet, die klant drie straten verder gaat en daar een dierenarts vindt die dat wel doet.”  Volgens De Cooman zou ook die controle op de dierenartsen veel strenger moeten.

Eerder deze week liet Ani-zoo in een persbericht al weten ontevreden te zijn over de nieuwe regels van minister Weyts. Vooral de “zeven-rassen-regel”, een commerciële fokker mag nog maar met zeven verschillende rassen fokken, maakt volgens Ani-zoo de branche kapot. “Zeven rassen kweken is economisch gezien niet haalbaar” meent de Cooman “Om economisch rendabel te zijn moet je tussen de 800 en 1000 pups per jaar kunnen verkopen. Hoe kan je die kweken, door verschillende rassen te hebben.  Je kan niet zeggen ‘ik ga nu 200 border collies kweken’, je moet diverser zijn in je aanbod. Als je van 30 Golden retrievers kweekt, dan kan het zijn dat er ineens 200 pups liggen, die krijg je nooit kwijt.” De kweker moet een divers aanbod hebben om op een bepaald moment niet teveel pups te hebben. De kweker moet ook kunnen meegaan met de vraag van de klant.

Bovendien, zo meent Ani-zoo, de professionele kwekers worden zo uit de markt geduwd ten guste van de illegale kwekers. De huidige commerciële fokkers fokken zo’n 15.000 pups per jaar. Met de zeven weken regel zouden die kwekers met hun bedrijf moeten stoppen. Uitwijken naar Wallonië of Nederland is ook niet mogelijk, door weer andere regelgeving. De 15.000 commerciële pups vormen ca. 10% van de marktvraag per jaar, aldus Cooman, als die wegvallen zal dat gat anders worden ingevuld, dan komen die uit de invoer uit het buitenland. Die invoer van pups uit het buitenland is overigens volgens Cooman niet risicovoller als bij pups uit België zelf. “Dat is een hype”. Overigens gaat het wel om legale invoer, Cooman weet niets van de tienduizenden pups die via het illegale circuit het land binnenkomen.

De Cooman vindt dat alle huidige wetgeving wordt ingegeven door emotionele drijfveren. De wetgeving in België is al de strengste van Europa, en Ani-zoo vindt dat goed, zegt hij. “We willen zelfs verder gaan, maar dan op een objectieve manier.” Bij de huidige wetgeving had de werkgroep ook geadviseerd om geen limiet op te leggen aan de professionele fokker, maar de minister heeft die beperking van zeven rassen toch opgelegd.

 

Het verhaal van Ani-zoo klinkt heel aannemelijk, maar de anti-broodfokmensen zijn uitermate sceptisch. “Hoe kan je het welzijn van honderden volwassen dieren garanderen in een kwekerij met enkele personeelsleden? Hoe komt het dat geen enkele afgeschreven kweekhond zindelijk is, bang van een hand, bang van mannen, en ze zijn zo vaak in zo'n erbarmelijke toestand dat zij onmogelijk ooit werden verzorgd door een dierenarts. Vierentwintig tanden moeten trekken bij een fokreu van zes jaar oud? Normaal? Nog een teefje van negen jaar oud willen dekken, het toch meegeven met rescuers die na onderzoek bij de dierenarts haar moeten laten inslapen omdat haar buik vol tumoren zit.” Laat Kristien Ghys van de BSPCA weten. “Hoe kan je die dieren bovendien heel hun leven opsluiten op twee vierkante meter in een kwekerij, bij iedere loopsheid ze laten dekken en nog beweren dat je het dierenwelzijn hoog in het vaandel draagt? Hoe weten zij waar de pups werden geboren in Oost-Europa en in welke leefomstandigheden ze hun eerste weken hebben doorgebracht?”

screenshot verkoop

Ghys komt ook veel tegen dat importhonden, zelfs die volgend de Vlaamse Witte lijst binnenkomen, over niet kloppende documenten beschikken, leeftijden niet kloppen met de paspoorten en dus ongeldige rabiës-vaccinatie hebben. Helaas, de open-grenzen-politiek in Europa maakt controle moeilijk. “Maar het FAVV, bevoegd voor de controle op de import, zegt dat het vrij verkeer van goederen is in Europa en zij niet systematisch controles op de import mogen uitvoeren. Zij mogen ook niet de goedkeuring door de Oost-Europese dierenarts voor de export naar ons land in vraag stellen maar onze volksgezondheid wordt op deze manier wel potentieel in gevaar gebracht, omdat de herkomst van de dieren niet gekend is en we dus niet weten met wat ze in contact zijn gekomen voor ze ons land worden ingevoerd.”

Via de website www.dierengarantie.be geeft de BSPCA advies. De broodfokker bij wie onderzoek gedaan wordt, heeft de verkoop hervat. Op het adres in Lochristi staan overigens drie dierenhandelaren/winkels ingeschreven, onduidelijk is of deze allemaal van dezelfde eigenaar zijn.

 

Bij de foto: foto van vzw Animal Trust op Facebook.