Spraakinteractie-experimenten tussen volwassen honden en mensen hebben aangetoond dat dit specifieke type spraak de aandacht van honden verhoogd, maar ook  mensen kan helpen om beter verbonden te zijn met hun viervoeter.

Eerdere studies over communicatie met honden hadden gesuggereerd dat praten met een hoge stem met overdreven emotie, net zoals volwassenen doen met baby's, een hogere betrokkenheid bij puppy’s met zich meebracht, maar weinig verschil maakte bij volwassen honden. DFe onderzoekers hebben deze theorie getest met nieuwe experimenten die bedoeld zijn om beter te begrijpen waarom mensen zo met honden praten en of het op een of andere manier nuttig is voor de honden of dat mensen dit doen omdat ze honden op dezelfde manier willen behandelen als baby's .

Dr Katie Slocombe van de afdeling Psychologie van de Universiteit van York, zegt: "Een speciaal spraakregister, beter bekend als baby-gerichte spraak, wordt geacht de taalverwerving te helpen en de manier te verbeteren waarop een menselijke baby zich hecht aan een volwassene. Van deze vorm van spreken is bekend dat hij enkele overeenkomsten vertoont met de manier waarop mensen met hun honden praten, ook wel hondengestuurde spraak genoemd. Deze hoge ritmische spraak komt veel voor bij menselijke interacties met honden in westerse culturen, maar er is niet veel bekend over of het een hond ten goede komt, net zoals het een baby ten goede komt. We wilden deze vraag bekijken en kijken of sociale binding tussen dieren en mensen werd beïnvloed door het type en de inhoud van de communicatie."

In tegenstelling tot eerdere experimenten plaatste het onderzoeksteam echte mensen in dezelfde kamer als de hond, in plaats van spraak uit te zenden via een luidspreker zonder een aanwezig mens. Dit maakte de set-up natuurlijker voor de honden en hielp het het team te testen of honden niet alleen meer aandacht besteedden aan Dog speak, maar ook beter gemotiveerd waren om meer tijd door te brengen met de persoon die op die manier met hen had gesproken.

Onderzoekers deden een reeks spraaktestenn met volwassen honden, waarbij ze de kans kregen om naar iemand te luisteren met behulp van op honden gerichte spraak met zinnen als 'je bent een braaf hondje' en 'zullen we gaan wandelen?' en vervolgens een andere persoon die een op volwassenen gerichte spraak gebruikte zonder hondengerelateerde inhoud, zoals 'Ik ging gisteravond naar de bioscoop'.

De aandacht van de hond tijdens  het uitspreken werd gemeten en na de uitgesproken woorden mochten de honden kiezen met welke spreker ze fysiek wilden omgaan.

De sprekers mengden vervolgens de door honden geregisseerde spraak met niet-hondgerelateerde woorden en spraak voor volwassenen met hondgerelateerde woorden, om de onderzoekers te laten inzien of het de hoge toon was van de spraak waar honden zich aangetrokken voelden of de woorden zelf.

Alex Benjamin, promovendus van de afdeling Psychologie van de universiteit, zegt: "We hebben ontdekt dat volwassen honden vaker interactie wilden hebben en tijd doorbrachten met de spreker die hondgerichte spraak met hondengerelateerde inhoud gebruikte, dan met mensen die e volwassen-gerichte spraak zonder hond-gerelateerde inhoud gebruikten.

"Toen we de twee soorten spraak en inhoud door elkaar haalden, toonden de honden geen voorkeur voor de ene spreker boven de andere. Dit suggereert dat volwassen honden hondrelevante woorden moeten horen spreken met een hoge stem om het relevant te vinden.

"We hopen dat dit onderzoek nuttig zal zijn voor eigenaren die interactie hebben met hun honden, en ook voor dierenartsen en reddingswerkers."

bron

‘Who’s a good boy?!’ Dogs prefer naturalistic dog-directed speech