• We wandelen liever met een grote hond, tenzij de kinderen hem uitlaten

We wandelen liever met een grote hond, tenzij de kinderen hem uitlaten

Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

We wandelen liever met een grote hond, tenzij de kinderen hem uitlaten

zo, 10/09/2016 - 23:55

Honden. We hebben er met zijn allen een heleboel. Sommige mensen gaan vaak en ver wandelen, anderen doen af en toe, met tegenzin, een paar honderd meter van boom tot boom.  In een Australisch onderzoek is gekeken naar het "Lassie-effect", welke factoren beinvloeden de mate waarin de hond soms of vaak de eigenaar aanzetten tot een wandeling (encouragement), en motivation, het hebben van een hond zorgt ervoor dat ik vaker ga wandelen. 629 Hondeneigenaren deden mee, allen woonachtig in de regio rond de stad Perth.

Een aantal duidelijke variabelen lijken te bepalen hoe graag we met onze hond gaan lopen. Zo gaan eigenaren van grotere honden vaker en liever met hond een ommetje dan baasjes van kleine hondjes. Naarmate mensen meer aan hun hond gehecht zijn, gaan ze ook vaker een (uitgebreid) ommetje. Ook de manier waarop de eigenaar erover denkt beinvloedt hoe vaak hij de hond mee uit neemt. "De hond blijft gezonder", "De hond vindt het leuk", allemaal gevoelens die ons vaker een rondje doen maken. Maar, zijn er kinderen in het gezin, of is er iemand anders in de familie die meestal de hond uitlaat, dan worden we minder enthousiast om een ommetje te lopen. Ook met oudere of zieke honden lopen we minder graag en minder vaak.

Het gedrag van de hond buiten zorgt er ook voor dat we meer of minder zin hebben in een wandeling. Met één hond lopen we liever dan met twee, en als de hond buiten "lastig" is, vaak blaft of lastig onder controle te brengen is, ook dan slaan we liever een stukje over.

Behalve de zin van onze hond vinden we ook de sociale stimulering belangrijk. Vaker met de hele familie de hond uitlaten zorgt er ook voor dat we meer zin in een rondje krijgen. Hebben we echter kinderen, gaan we minder vaak uit. anders, aldus de onderzoekers, zouden we misschien te weinig quality time met onze kinderen hebben.

Als we denken dat onze hond binnen minder blaft als we vaker uitgaan, dan stimuleert ons dat wel om uit te gaan (encouragement), maar onze motivatie wordt er niet beter op, zin erin hebben we nog altijd niet. Ook als onze hond flink aan het gewicht is, voelen we minder zin in een flinke tippel.

Als we weten dat onze vierpotige vriend het altijd fantastisch vindt, zo 'n wandeling buiten, krijgen we niet meer zin in een wandeling, maar lopen we, als we eenmaal buiten zijn, wel een stukje verder. Het effect van een hond die geniet ontstaat dus pas als we eenmaal uit die luie stoel zijn gekomen. En, opvallend, het hebben van mooie hondenplekken in de buurt om ze uit te laten maakt het voor ons niet beter om te gaan wandelen.


bron

Understanding how dogs encourage and motivate walking: cross-sectional findings…