• Miljoenenomzet in hondenpoep

Miljoenenomzet in hondenpoep

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Miljoenenomzet in hondenpoep

vr, 12/21/2018 - 17:17

Dit jaar was het in de gemeente Puiflijk nog een 1-aprilgrap, het testen van hondenpoep op DNA om zo de eigenaren van honden die de uitwerpselen lieten liggen –de eigenaren dan- op te sporen.

 De lokale krant meldt “Tijdens een onlangs gehouden bijeenkomst in Puiflijk, waar het onderwerp hondenpoep ter sprake kwam, werd gewezen op het Amerikaanse bedrijf PooPrints, dat middels het destilleren van een bruikbaar DNA-profiel uit hondendrollen kan herleiden van welke hond de uitwerpselen afkomstig zijn. Vervolgens is bekeken of een dergelijke 'track and trace' methode ook op kleine schaal in te voeren was. En dat bleek verrassend eenvoudig.”

Het bedrijf PooPrints bestaat echter wel degelijk, en DNA in hondenpoep opsporen, en zo de onwillige eigenaren, is niks grappigs maar ‘serious business’, met inmiddels een jaaromzet van 7 miljoen dollar. Een jaaromzet die naar verwachting over vijf jaar gestegen is naar de lieve som van 120 miljoen dollar.

PooPrints is het eigendom van de 80-jarige entrepeneur en zakenman Tom Boyd. Gedurende zijn leven bouwde hij 17 bedrijven op, van handel in sigaretten en chips vanuit zijn legerbasis (waar hij als soldaat diende) in Duitsland tot allerlei andere zaken. 13 jaar geleden verkocht hij zijn laatste bedrijf, maar het pensioen was na een week al te veel. Via een toevallig contact kocht hij een medisch onderzoeksbedrijf. Maar zoeken naar nieuwe medicijnen en onderzoeksmethodes kost vaak meer dan het oplevert, dus Boyd verzon een manier om snel geld te verdienen, met behulp van het DNA-laboratorium. En niet voor mensen, maar voor huisdieren.

Aanvankelijk probeerde hij het met afstammingsonderzoek, en vaststellen van het ras. Er werd  echter getest op te weinig markers, waardoor de uitkomst twijfelachtig bleef. Gelukkig –voor Boyd- bleek een van de wetenschappers een graad in forensische DNA-technieken te hebben. Chesleigh Fields, de wetenschapster, kwam met het idee om hondenpoep op DNA te onderzoeken, en zo eigenaren op te sporen die de poep lieten liggen.

Enig marktonderzoek liet zien dat 40% van de hondenbazen de poep lieten liggen, en gemeentes en andere eigenaren van grond zagen het als een groot probleem. Met –in de VS- 70 miljoen honden ligt er daardoor een enorm marktpotentieel. Ruim 30 miljoen hondendrollen 1 a 2 keer per dag. En tijdens het drinken van een biertje in de tuin ontstond de naam PooPrints.

Boyd –niet onbemiddeld- investeerde enkele miljoenen in het opzetten van het bedrijf en in 2011 startte de verkoop. Het eerste jaar werd er maar 160.000 dollar verdient. Toch werden er al contracten in 48 Amerikaanse staten getekend. Inmiddels wordt het product door meer dan 3000 organisaties ingezet.

Het idee –dat in Nederland of België niet zo makkelijk zou werken- is simpel. In veel woongebieden tekenen hondeneigenaren een contract waarin staat dat ze poep opruimen. Tegelijkertijd nemen ze DNA af (swab) en sturen dat naar Biopet, het moederbedrijf. Eenmalige registratie daarvan kost 40 dollar.

Als een property manager dan toch ongewenste poep op de grond vindt, gebruikt de manager een speciale kit om een monster te nemen, deze in speciaal buisje te plaatsen en dat naar Biopet te sturen zodat het kan worden getest in het register. Dat kost nog eens $ 70, geld dat kan worden terugverdiend als een schuldige hond wordt gevonden en de eigenaar een boete krijgt. "Als die hond eenmaal binnen is [in het register], kan hij overal ter wereld worden herkend", zegt Boyd. "Hij kan nooit ontsnappen. '

Het systeem heeft 1 nadeel, eigenaren worden veel oplettender. Bepaalde woonblokken melden een neergang van ongewenste poep tot wel 95%.

Inmiddels staan er 300.000 honden in het systeem. Elke maand komen er 7.000 nieuwe honden voor het register en ca. 2000 poepmonsters binnen bij Biopet. De groei blijft, Biopet onderhandelt met grote steden zoals Chicago om het verplicht te maken voor alle ingeschreven honden. En Biopet wil uitbreiden naar Engeland. Boyd zelf hoopt het systeem ooit wereldwijd te krijgen.

Het mag dus een grap zijn in Puiflijk, voor je het weet wordt het ook hier ingevoerd…