• Video van flauwvallende hond bij eendjes blijkt neurologische aandoening

Video van flauwvallende hond bij eendjes blijkt neurologische aandoening

Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

Video van flauwvallende hond bij eendjes blijkt neurologische aandoening

vr, 06/14/2019 - 17:37

Het lijkt zo’n “leuke” video, een Cocker spaniël die zo enthousiast raakt van het zien van een paar eenden dat hij zelfs flauwvalt. En wie de video kijkt zonder de achtergrondinformatie zou hem inderdaad grappig kunnen vinden. De hond heeft echter wel degelijk een aandoening waardoor dit veroorzaakt wordt. Gelukkig, geen bijzonder schadelijke aandoening.

Want volgens de eigenaren (en hun dierenarts) lijdt het hondje aan Myotonia Congenita, een bij honden en bij mensen zeer zeldzame erfelijke ziekte. Bij geiten is het echter een veel voorkomende aandoening. De ziekte wordt dan ook wel het Goat Fainting Syndrome genoemd, en geitenfokkers hebben zelfs een apart ras gecreërd, dat daadwerkelijk de “Flauwvallende Geit” wordt genoemd. Wikipedia omschrijft het als “De myotonische of flauwvallende geit is een geitenras met myotonia congenita, een erfelijke afwijking die voor een korte verstijving van de beenspieren zorgt als de geit wordt verrast. Gedurende een tiental seconden zijn de benen verstijfd waardoor het dier omvalt. De geit verliest zijn bewustzijn niet, dus er is niet daadwerkelijk sprake van flauwvallen. Oudere dieren leren hun benen te spreiden en schuifelen met verstijfde ledematen.

De geiten zijn iets kleiner dan een “gewone” geit, met als extra kenmerk uitpuilende ogen. Ook zegt Wikipedia “Flauwvallende geiten zijn iets gemakkelijker te verzorgen en onderhouden dan de grotere voor vlees- en melkproductie bestemde rassen, waardoor ze zeer geschikt zijn voor de kleinere boerderijen. Ze worden ook als huisdier gehouden, en kunnen vriendelijk, intelligent en vermakelijk zijn.”

In Amerika zijn de flauwvallende geiten redelijk populair, in onze omgeving zijn er wellicht enkelen, maar is het –gelukkig- geen rage.

De ziekte komt in incidentele gevallen ook bij honden voor, en bij mensen. Bij mensen kan de ziekte dominant overerfbaar zijn (dan heet het de Ziekte van Thomsen) of recessief (ziekte van Becker). Deze laatste variant is ernstiger.

Bij honden komt de aandoening vooral voor bij de Dwergschnauzer. Daar gaat het om de recessieve variant.  Myotonic Miniatuur Schnauzers hebben hypertrofische skeletspieren, moeite om omhoog te komen na een periode van rust, een stijve en hoge gang tijdens het lopen, en een soort van konijnachtige manier van bewegeng tijdens het hardlopen. Daarnaast zijn er meer hoorbare ademhalingsgeluiden, moeite met slikken, ptyalisme oftewel verhoogde speekselproductie, gebitsafwijkingen en een vergrote bovenkaak. Er is een erfelijkheidstest beschikbaar.

Alhoewel de afwijking dus vaker voorkomt bij de miniatuur Schnauzers, is de afwijking ook in Labrador Retrievers,  Jack Russel Terriers, Australian Cattle Dogs en nu ook Cocker Spaniels gezien.


 


Dit artikel is een premium-artikel,beschikbaar voor abonnee's van ons blad en website-abonnee's. Het vervolg van dit artikel kunnen abonnees lezen.

Wilt u toegang, kijk dan hier voor de mogelijkheden