• Pup van 9 maanden overleed aan hartworm
  • Pup van 9 maanden overleed aan hartworm

Pup van 9 maanden overleed aan hartworm

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Pup van 9 maanden overleed aan hartworm

ma, 07/10/2017 - 15:50

Er wordt vaak nonchalant gedaan over ontwormen, maar oplettendheid is geboden. Dat blijkt uit het trieste verhaal van Loulou, dat we van de eigenaar mogen delen:

“9 juli: Loulou Leia (wetterhoun) had vandaag 1 jaar moeten worden. Ze is helaas overleden op 26 april aan interne bloedingen. Na sectie is gebleken dat de stollingswaarden van haar bloed tot een fataal niveau waren gedaald door een virulente besmetting met Franse hartworm. Besmettingshaarden zijn aanwezig in Almere (rond Oostvaardersplassen), op de Veluwe en in en rond de duinen van Den Haag. De dierenarts had dit in 20 jaar nog nooit meegemaakt. Loulou hoestte niet, alleen de vertraagde stollingstijd bij eerdere wondjes had een waarschuwing moeten zijn. Wees alert, vooral met honden onder het jaar. Daar lijkt het stollingsprobleem vaker voor te komen. Een ontwormingsmiddel met als werkzame stof milbemycine oxime (Milbemax) is effectief voor de bestrijding van deze parasiet. De larven van de Franse hartworm zijn niet te zien in de ontlasting.

Loulou kreeg in februari een onderhuidse bloeding die pas na een aantal dagen verdween. Een maand later had ze een sneetje in haar tong dat maar bleef bloeden. Doordat het stollingsprobleem zo onbekend is legde de dierenarts helaas geen verband met een mogelijke besmetting. Maar het bleek de opmaat voor haar overlijden: op 24 april was Loulou wat stijf in de achterhand. Ze had de dag ervoor veel gespeeld en dat leek de oorzaak. De dierenarts schreef een pijnstiller voor. Maar in plaats van beter werd het slechter.
‘s Avonds ontstond opeens een bloeding achter het oog. Naar de da gereden, die kon de symptomen niet duiden. Loulou werd stram, wankel op de poten, gaf pijn aan in de rug. Ze kon zich steeds minder goed oriënteren, leek het. In de loop van de volgende dag werd haar toestand erger en leek haar evenwicht aangetast te worden. Gek genoeg was ze toen wel blij en at ze normaal. Maar gaandeweg die dag leken haar zintuigen minder te functioneren. Eind van de middag kreeg ze enkele korte, maar heftige toevallen. Ze reageerde niet meer op haar naam. ‘s Nachts verergerde haar toestand nog meer.

De volgende ochtend was haar zicht verdwenen, staan kon ze niet meer. De dierenarts stond voor een raadsel. Loulou was anderhalve dag na de eerste symptomen er zo slecht aan toe dat duidelijk was dat het proces onomkeerbaar was en de dood genadig. Loulou werd ingeslapen, thuis, op de bank.
Haar lichaam werd aangeboden ter autopsie in Utrecht en daaruit bleek dat Loulou een zeer heftige besmetting van Angiostrongylus vasorum had opgelopen, beter bekend als “Franse hartworm”. Er werden grote hoeveelheden larven gevonden, die overigens nog lang niet hun volwassen stadium hadden bereikt. Hoe het mogelijk is dat ze zo’n zware besmetting heeft opgelopen is tot op heden niet duidelijk. In Loulou’s geval was de zeldzame uiting van abnormale stollingstijden – lees: het praktisch ontbreken van stolling in het bloed – de directe oorzaak van haar dood.”

Angiostrongylus vasorum of de ‘Franse hartworm’ is een nematode die leeft in de longbloedvaten en het hart van hondachtigen. Honden worden besmet door de opname van geïnfecteerde slakken, die als tussengastheer fungeren.
Er zijn steeds meer meldingen van autochtone infecties in de ons omringende landen. De symptomen bestaan voornamelijk uit respiratoire, neurologische en bloedingsstoornissen. Ook anorexie, gastro-intestinale problemen en gewichtsverlies worden gezien. De diagnose is niet eenvoudig maar thoraxradiografie (röntgenfoto), echocardiografie, MRI en CT-scan kunnen een hulp zijn.
Eosinofilie, regeneratieve anemie en trombocytopenie, al dan niet in combinatie met abnormale stollingstijden, kunnen eveneens voorkomen.

De definitieve diagnose wordt gesteld door het aantonen van de parasiet in cerebrospinaal vocht, feces (met de Baermanntechniek) en/of in broncho-alveolaire spoelvloeistof. De behandeling bestaat uit een ondersteunende therapie en een toediening van antiparasitaire middelen. Het probleem met de Baermanntechniek (ontlastingonderzoek) is dat er regelmatig vals negatieve uitslagen zijn. Franse hartworm, de naam is verraderlijk, want hij komt dus gewoon voor in Nederland.

De gebieden die genoemd worden als potentieel gevaarlijk zijn Veluwe, Zuidwest Flevoland en regio Den Haag, maar dit zijn natuurlijk met name de gebieden waar meldingen zijn geweest. Dat betekent niet dat andere gebieden vrij zijn van deze nare en gevaarlijke parasiet. Oppassen is dus de boodschap.
Omdat met name jonge dieren tot ca een jaar extra vatbaar zijn, wordt geadviseerd in het eerste levensjaar regelmatig te ontwormen. Elke twee maanden is het advies.
Het enige ontwormingsmiddel dat werkt tegen deze parasiet is de werkzame stof milbemycine oxime, dat onder de naam Milbemax wordt verkocht. Bij verdenking van besmetting is overleg met de dierenarts over de verdenking en de wijze van toediening aan te raden. Onthoud vooral dat een besmetting dodelijk kan zijn en neem geen risico!

bron

Link onderzoek