• Ongelukkige honden eten uit stress en emotie
Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Ongelukkige honden eten uit stress en emotie

Wed, 03/28/2018 - 18:08

We voelen ons verdrietig, gestrest, ongelukkig, en we rennen naar de vriezer voor een grote bak vanille-ijs, of eten een complete doos bonbons leeg. Wellicht niet herkenbaar voor iedereen, maar emotie-eten, eten m je beter te voelen als je ongelukkig bent, is voor het merendeel van de mensen toch een bekend probleem, en niet zelden een oorzaak van obesitas. Eten en gevoelens zijn nauw met elkaar verweven, vaak op manieren die ons welzijn en onze tailles uitdagen. Emotioneel eten, of 'stress-eten', is wanneer we eten gebruiken om negatieve emoties te kalmeren.

Een negatieve stemming kan de motivatie om te eten verhogen, met name 'comfort foods' met veel suiker en vet. Als we die te vaak eten, krijgen we ongewenst gewicht. En naar het er nu naar uitziet, zijn wij mensen niet de enige diersoort die last heeft van dit fenomeen, ook onze huishonden en –katten hebben last van emotie-eten. Dat blijkt uit een nieuwe studie die wordt gepubliceerd in de Journal of Veterinary Behavior.

Onderzoekster Isabel Luño en collega’s onderzochten het voorkomen van emotie-eten bij gezelschapshonden. Daarvoor vroegen Luño en haar collega's meer dan 1000 hondenbezitters over een aantalverschillende aspecten van voedingsgewoonten, eetgedrag en emotionele toestand bij hun honden, met als doel na te gaan of eigenaren verbindingen tussen emoties en eetgedrag ervaren. Opvallend was dat meer dan 80% van de eigenaren inderdaad een bepaald niveau van emotie-eten bij hun hond herkende, en ongeveer 40% beoordeelden de intensiteit van emotie-eten bij hun hond als hoog of zeer hoog.

Het lijkt dat honden die last hebben van emotie-eten inderdaad vaak ongelukkige honden zijn, of zeer afhankelijke honden. Veel van de honden lieten bijvoorbeeld al het eten staan als hun eigenaar niet in de buurt was, en aten pas zodra deze thuiskwam. Er waren ook veel honden die een onderliggende medische aandoening hadden waardoor ze dit soort eetgedrag vertoonden, maar ook gedragsproblemen waren relatief vaak aanwezig. Ook hoe de hond werd gevoerd leek van belang.

Een van de conclusies daarom van het onderzoek is dat een verslechterde geestelijke gezondheid een belangrijke risicofactor is voor obesitas bij honden. Als een hond te zwaar is, kan dit een teken zijn dat zijn of haar psychologische kwaliteit van leven niet zo goed is als zou kunnen of zou moeten zijn. Veel honden zijn te dik, en bij die behandeling van obesitas moeten we rekening houden met de rol van emoties. We kunnen zoeken naar manieren om de onderliggende oorzaken van emotioneel eten te behandelen door bronnen van stress en angst aan te pakken (bijvoorbeeld gedurende lange tijd alleen gelaten worden, blootstelling aan stressvolle geluiden of stimuli, verveling, op straf gebaseerde training). Het beperken van de toegang tot voedsel is misschien niet de ideale strategie om honden met overgewicht te helpen, omdat het beperken van de toegang het stressniveau van een hond kan verhogen en daardoor ook de motivatie van de hond om alsnog veel te eten kan verhogen.

Natuurlijk maakten de onderzoekers gebruik van de mening van de hondeneigenaren, en die zijn niet altijd even betrouwbaar. Zo wist 25% van de ondervraagden eigenlijk niet of hun hond nu wel of niet dit gedrag vertoonde.Maar zelfs met dat in het achterhoofd, blijft het een opvallend gegeven. Emotioneel eten is een klein stukje van een veel breder en fascinerend rijk van eetgedrag bij honden - een gebied dat dringend behoefte heeft aan meer aandacht.

In een poging om onze honden beter te begrijpen en te verzorgen, kunnen we meer oog hebben voor hun relatie tot voedsel, hun eetgedrag en de verbanden tussen eten en gemoedstoestand. We kunnen meer aandacht besteden aan individuele verschillen in het reageren op eten, en de motivatie om te eten bij de honden. Ander gedrag dat we kunnen bekijken is de  tijd om een ​​maaltijd op te eten (meer dan de helft van de honden in Luño's studie voltooiden een maaltijd in minder dan 5 minuten!), Vraatzucht, veranderingen in eten wanneer de eigenaar afwezig is, voedselnijd, het eten van niet-verteerbare items zoals stenen of aarde, maar ook het eten van uitwerpselen, allemaal tekenen die mede samenhangen met het geestelijk welbevinden van de hond. En ook veranderingen in eetgedrag, die kunnen wijzen op ziektes.

bron

Emotional eating in companion dogs: owners’ perception and relation with feedin…